اسلام ناب
روزه گرفتن در شش روز ابتدای ماه شوال (بعد از عید فطر) بر اساس دیدگاه اکثر اهل سنت تأکید شده است و بر اساس دیدگاه احادیث شیعه، روزه گرفتن در دو یا سه روز ابتدایی ماه شوال (بعد از عید فطر) مکروه است و ثواب این روزهها از روزههای مستحب دیگر کمتر است و به آن تأکید نشده است.
مخالفان شیعه، از سخن غیر دقیق یکی از مورخین، نسبت اشتباهی را در عقیده مهدویت به یکی از علمای شیعه داده و آن اعتقاد را صحیح دانستهاند. ابنندیم به ابوسهل نوبختی نسبت داده که وی معتقد بود امام دوازدهم شیعه در غیبت مرده و فرزندش امام سیزدهم شده است؛ در حالی که او با نائب سوم امام مراوده داشت و در زمان همان نائب از دنیا رفت و چنین اتهامی به او، قطعاً صحیح نیست.
امام حسن مجتبی (ع) از فضايل و مكارم اخلاقى فراوانی برخوردار بودند؛ فضايلى چون سخاوت و بخشندگى، زهد و عبادت، حلم و صبر، شجاعت و شهامت و مواردى از این دست، از ویژگیهایی است كه بخش زيادى از آن، علاوه بر منابع شیعی، در منابع اهل سنت نيز آمده است.
با استفاده از یک نقل غیر معتبر تاریخی، مخالفان دین با تقطیع، به گونهای جلوه دادهاند که طبق قانون اسلام، قتلهای وحشیانه صورت گرفته، در حالی که فرد کشته شده، پیرزن سالخورده شریفی بوده است؛ در این باره باید گفت: این زن به پیامبر صلیاللهعلیهوآله توهین کرده و توطئه قتل آن حضرت را طراحی کرده و به دستور وی کاروان مسلمانان، غارت شده بود و عدهای را کشتند؛ همچنین کشتن این زن معلوم نیست و قطعاً دستور اسلام و پیامبر صلیاللهعلیهوآله نبوده است که از توصیههای حضرت در جنگها، مشخص میگردد.
در منابع و معارف اسلامی از فرشتگان به عنوان پرتعدادترین مخلوقات خداوند نام برده شده که در آیات بسیاری، وظایف محوله به آنان، شمرده شده است. فرشتگان خاصی که نام آنان در قرآن ذکر شده، عبارتند از: جبرئیل، میکال، مالک، هاروت و ماروت و ملک الموت. نام عزرائیل برای ملک الموت و اسرافیل برای مأمور دمیدن صور، هنگام پایان یافتن دنیا و برپایی قیامت، در روایات آمده است.
برخی به جهت اینکه اثبات کنند که حضرت زهرا سلاماللهعلیها از ازدواج با علی بن ابیطالب علیهالسلام ناراضی بود، به روایتی که در آن آمده حضرت گریه میکرد، تمسک کردهاند؛ اما تنها شاهد این شبهه همین گریه کردن است که امری طبیعی برای دختری است که بناست از خانواده خود جدا شود.
برخی از مخالفین اسلام با انتخاب گزینشی از بعضی نقلهای اختلافی از زندگی پیامبر صلیاللهعلیهوآله، طلاقهایی را به حضرت نسبت دادهاند و به گونهای آن را مطرح کردهاند که اتهامی متوجه حضرت میشود که از آن مبرا است؛ از برخی آیات قرآن، جواز استفاده پیامبر صلیاللهعلیهوآله از حق طلاق استفاده میشود.
در رسانهها شبهه کردهاند کسانی که به خدا اعتقاد ندارند، به دیگران کمک میکنند، ولی معتقدین به خداوند، به امید خدا بوده و کاری نمیکنند؛ درباره این شبهه میتوان گفت که اعتقاد به خداوند به هیچ وجه، مانع کمک به دیگران نشده، بلکه در آیات و روایات نیکی به مردم، سفارش ویژهای شده که به تناسب موقعیت، درآمد و جایگاه اجتماعی فرد، مورد انتظار است. در معارف دینی، غالباً عمل صالح در کنار ایمان ذکر شده و ضروری است.
برخی مخالفین اسلام، از بعضی کتب تاریخی نقل کردهاند که پیامبر صلیاللهعلیهوآله، پس از پیر شدن یکی از همسران خود، او را طلاق داد؛ او درخواست بازگشت کرد و حق همخوابی خود را بخشید؛ در این باره باید گفت، گزارشات مختلف است و معلوم نیست که حضرت قصد طلاق داشت یا سوده گمان کرد که حضرت قصد دارد و گمان اینکه این طلاق به خاطر موضوع غریزه جنسی بوده، با اخلاق حضرت و نیز منابع تاریخی منافات دارد.
برخی با طعنه به روزهداران گفتهاند که این روزهای که شما میگیرید، به درد فقرا نمیخورد؛ به جای روزهداری باید شبیه آنان شوید تا درکشان کنید. درباره وجوب روزه میتوان گفت که این مورد و موارد دیگری که در روایات آمده است، جزء علتهای وجوب نیست، بلکه از فواید، حکمتها و اهداف روزهداری است و روزهداران باید به این سمت حرکت کنند که روزه آنها فقط گرسنگی و تشنگی نباشد.
ماه رمضان، ماه مهمانی خداوند است؛ در این ماه پذیراییهای مختلف مهیا است، ازجمله اُنس با قرآن و اجر بیپایان تلاوت، اُنس با نماز، اُنس با دعا، روزه، فرصت سحر ماه رمضان، لیلةالقدر و گشوده شدن درهای رحمت و مغفرت و مضاعف کردن اجر و ثواب اعمال خیری که بندگان در این ماه انجام میدهند؛ اگر کسی وارد این ضیافت شد، از این پذیرایی بهرهمند میشود.
قسمتی از تاریخ که نقلهای متفاوت درباره آن وجود دارد، توسط مخالفان دین با تقطیع بیان شده و به گونهای جلوه دادهاند که در اسلام، زمانی که توان مقابله نیست، مدارا صورت میپذیرد و با قدرت گرفتن، به جنایات فجیع دست میزنند. جهت روشن شدن مسئله، باید همان نقلی که به آن استدلال شده را بدون تقطیع بررسی کنیم تا مشخص شود که آیا چنین نسبتی به اسلام صحیح است؟
برخی از مخالفان اسلام با اعتقادات مسلمانان، به صورت مزاح شبهه میکنند و به دلیل علم اندک ما به معارف اسلامی، ممکن است این شبهات تأثیرگذار باشد. ازجمله آن شبهات، مطالبی است که درباره ملائک مقرب خداوند مطرح میکنند؛ مثلاً تصور ما این بوده که اسرافیل، فقط مأمور دمیدن صور، هنگام پایان یافتن دنیا و برپایی قیامت است که تصور اشتباهی است.
برخی مخالفین از یک روایت کتب شیعه، استدلال کردهاند که حضرت زهرا سلاماللهعلیها امیرالمؤمنین علیهالسلام را همکفو خود نمیدانستند و به پیامبر صلیاللهعلیهوآله گله کردند که شوهر من فقیر است؛ اهل فن این روایت را معتبر نمیدانند، ولی اگر بپذیریم، طبق نقلهای دیگر گله به علت سرزنش زنان عرب بوده است.