پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ تو دانشگاه یکی از بچه‌های کلاس که نام او رضا بود، دائما از شخصی به‌نام نورعلی تابنده حرف می‌زد که در زمان غیبت اطاعت از وی را واجب می‌دانست و می‌گفت در این زمان که حضرت حجت بن الحسن (علیه‌السلام) در غیبت به‌سر می‌برند، او نماینده و جانشین حضرت بوده و باید از او اطاعت محض داشته باشیم. برای بنده جای سؤال بود که چرا این صوفیان و دراویش، این‌گونه از وی پیروی می‌کند، در حالی که می‌دانستم غیر از امام معصوم (علیه‌السلام) شایسته پیروی و اطاعت محض نیست.
بنابراین یک روز در کلاس که استاد هم حضور داشت، سؤالی درباره‌ی این عقیده‌ی صوفیان از استاد پرسیدم تا با جواب استاد، عکس‌العمل رضا را ببینم.
من: گروهی به نام صوفیه هستند که می‌گویند در هر زمان باید یک امامی داشته باشیم و در زمان غیبت که امام معصوم حاضر نیست، باید از کسی که از طرف امام اجازه دارد تبعیت کرد و آن شخص قطب و شیخ دراویش صوفیه است، آیا این عقیده‌ی آنان صحیح است؟
استاد: این حرفی است که فقط سردمداران این فرقه‌، برای فریب مردم و رسیدن به مقاصد دنیوی خود، بر زبان می‌آورند، در حالی که هیچ یک از فقها و عالمان شیعه، چنین حرفی نزدند و اجازه این اقطاب از طرف امام، دروغی بیش نیست.
رضا: این اجازه از طرف اولیاء و اقطاب صوفیه تأیید شده و محمد حسن گنابادی معروف به «صالح علیشاه» در این‌باره گفته: «در بدو غیبت کبری امام دوازدهم، جنيد بغدادی از طرف حضرت مأمور شد تا به نام آن حضرت بیعت بگیرد و جانشین خود را هم تعیین کرده و به او نیز اجازه تعیین جانشین بدهد و این سلسله اجازه تا زمان ظهور حضرت ادامه خواهد داشت و امروز این اجازه به من رسیده است.»[1]
استاد: این سخنان از طرف اقطاب صوفیه، صرفا برای شرعی کردن اعمال منحرفشان بوده که نه تنها هیچ سندی نداشته، بلکه از طرف امام زمان (علیه‌السلام) نیز، این اجازه و انتخاب جانشین رد شده است. حضرت در توقیع مبارکشان به علی بن محمد سمری، آخرین نایب خود فرمودند: «خود را برای مرگ مهیا کن و به احدی وصیت مکن که پس از وفات تو قائم‌مقام تو شود که غیبت تامّه واقع شده و ظهوری نیست مگر پس از اذن خدای تعالی»[2] یعنی با توجه به این روایت، این قول صوفیان که گفته‌اند امام زمان (علیه‌السلام) به جنید بغدادی اجازه داده، از اساس باطل است.
بنابراین، اطاعت از اقطاب از دو جهت باطل است، یکی اینکه از طرف امام معصوم (علیه‌السلام) هیچ اجازه‌ای به این افراد داده نشده و دوم اینکه روایاتی که از طرف امام معصوم برای اطاعت از مجتهد جامع الشرایط، در احکام شرعی وارد شده، در حق هیچ یک از این اقطاب صوفیه صدق نمی‌کند.

پی‌نوشت
[1]. جذبي، سید هبة الله، رساله باب ولایت و راه هدایت، تهران، نشر حقیقت، چاپ اول 1381،ص 211.
[2]. طبرسی احمد بن علی، الإحتجاج علی أهل اللجاج، ترجمه و شرح غفاری مازندرانی احمد، چهار جلدی، ناشر مرتضوی، تهران، 1371، چاپ اول، صص 302 – 304.