پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ محبت به اهل بیت از عقاید مورد اتفاق بین همه مسلمانان است. بسیاری از علمای اهل سنت کوشیده‌اند به روش‌های مختلف مهر و محبت خودشان را به خاندان رسول خدا اظهار نمایند. برخی از علمای اهل سنت وقتی بی‌مهری افراد و اشخاصی را نسبت به اهل بیت مشاهده کرده‌اند، از این کار اندوهگین و ناراحت شده و به خاطر دفاع از مکتب اهل بیت در رابطه با فضایل ائمه معصومین کتاب نوشته‌اند. جناب مقریزی از کسانی است که کتاب «فضل آل البیت» را در فضایل و عظمت اهل بیت نگاشته است. او می‌گوید: «چون دیدم بیشتر مردم در حق آل البیت کوتاهی کرده و از حق آنان روی گردان شدند و منزلت ایشان را اجر ننهادند و به مقام و عظمت اهل بیت در نزد خداوند آگاه نیستند، این کتاب را نگاشتم، تا قدر و ارزش اهل بیت در نزد خداوند را به مردم نشان دهم».[1]
حاکم حسکانی نیز که از شخصیت های بزرگ اهل سنت است [2]کتابی در فضایل امیر المومنین علی (علیه السلام) به نام شواهد التنزیل می‌نویسد. وی در مقدمه شواهد التنزیل در رابطه با انگیزه خود در تألیف این کتاب می‌نویسد:
«بعضی از علمای عوام‌زده که ریاست بر عوام النّاس را دوست داشتند، سخنانی طبق مذاق و میل آنان می‌گفتند، ازجمله در روزگار ما در یکی از مجالس پر جمعیت یکی از اصحاب إبن کرام که از صنف عالمان بود بر کرسی موعظه نشست و با سخنانی ناروا درباره علویان، پیروان خود را گمراه می‌کرد و سخنان پریشانی می‌گفت و به عیب‌جویی و مذمت علویان و آباء واجداد آنان پرداخت و چون همراهی مستمعین و سکوت حاضرین را مشاهده کرد پا را از گلیم خویش فراتر نهاده و به عیب‌جویی سرسلسله علویان یعنی علی بن ابی‌طالب (علیه السّلام) پرداخت و گفت هیچ مفسّری را ندیدم که گفته باشد سوره «هل آتی علی الانسان» در شأن علی بن ابی‌طالب (علیه السّلام) و اولاد او نازل‌شده است، نه تنها سوره هل آتی بلکه هیچ آیه‌ای از قرآن در فضیلت و کرامات علی (علیهالسّلام) و اولادش نازل نشده است! من از بزرگان مجلس و اکابر علما توقع داشتم که جوابی سخت و نیکو به او دهند، ولی متأسفانه همه سکوت کرده و کسی اعتراض نکرد مگر قاضی عماد الاسلام ابی‌العلا صاعد بن محمّد که اعتراض خویش را آشکار کرده و او را مورد عتاب و سرزنش قرارداد. من در پایان آن مجلس مصلحت دیدم که باید به این سخنان ناصواب جوابی نیکو گویم تا اذهان مسلمانان و اصحاب قرآن نسبت به علی بن ابی‌طالب (علیه‌ السلام) مشوش نگردد، لذا به جمع‌آوری آیات قرآن و روایات نبوی که در شأن علی بن ابی‌طالب (علیه السلام) بیان‌شده بود، مبادرت کردم تا شخصیت والای علمی و مجاهدات‌های فرهنگی و فضیلت‌های بی‌شمار آن حضرت موردشک و تردید نسل‌های آینده قرار نگیرد. بر همین اساس هر آیه‌ای که در شأن علی (علیه السلام) نازل شده شمارش کردم و روایات مستند را با ذکر سند آن در ذیل آیات بیان نمودم که 209 آیه و 1163 روایت را در دو جلد کتاب به نام «شواهد التنزیل لقواعد التفضیل» تدوین کردم تا شاید گوشه‌ای از عظمت و فضیلت بی‌کران علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) را شناسانده باشم».[3]

پی‌نوشت:

[1]  . مقریزی، فضائل اهل البیت، تحقیق: سید علی عاشور، بی‌جا، بی‌تا، ص13.
[2]  . آقابزرگ تهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ط اسماعیلیان، ج 8، ص 196.
[3]  . حسکانی عبییدالله ابن احمد، شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، تهران، 1411 ق، سازمان چاپ و انتشارات وزارت ارشاد اسلامی، ج 1، ص 19.

نویسنده: مجتبی محیطی