یکی از آداب‌ورسوم در فرقه اهل حق سرسپردگی است که در برخی از خاندان‌ها درونی است. جریان یارسانیزم ضمن حمله شدید به سرسپردگی درون خاندانی آن را باعث انزوای اهل حق و برخلاف کتاب سرانجام می‌دانند.

اهل حق دین را به حقیقت و شریعت تقسیم می‌کند و معتقد هستند که بنا بر اعتقاد به تناسخ بزرگان و پیروان این آیین در دون‌های گذشته پیرو یکی از ادیان بوده‌اند و فرایض دینی و شریعتی خود را انجام داده‌اند و حال که دوره، دوره حقیقت است نیاز به انجام اعمال عبادی شریعت نیست.

برخی از نویسندگان اهل حق برخلاف اکثریت این فرقه شیطان را تقدیس می‌کنند و معتقد هستند که قائل شدن به اینکه نافرمانی شیطان برخلاف مشیت الهی بوده است شرک است و نباید این سخن را گفت.

تعدادی از سرسپردگان فرقه اهل حق در اطراف شهر کرند غرب در شهرستان دالاهو استان کرمانشاه برای شیطان قداست قائل هستند اما آن را به عموم اهل حق نسبت می‌دهند و حال‌آنکه عموم اهل حق و بخش عظیمی از مردم شهرستان دالاهو شیطان را ملعون، منفور و رجیم می‌دانند.

نورعلی الهی برخلاف ادعایش که خود را پیرو دین اسلام و مذهب تشیع می‌داند، بیان می‌کند که طلاق به‌صرف اظهار نارضایتی زن و شوهر از یکدیگر است که این حکم هیچ سنخیتی با اسلام و تشیع ندارد.

پیروان فرقه اهل حق علیرغم اینکه آیین خود را آیین دوره حقیقت می دانند که در آن نیاز به انجام عبادات نیست در طول سال دو نوبت روزه می گیرند که از عبادات تمام شرایع آسمانی است و از طرف دیگر نماز که همواره در منابع دینی در کنار روزه آمده است را به بهانه اینکه از عبادات دوره شریعت است، ترک می کنند.