نقد مذاهب چطور با تقریب مذاهب سازگار است؟
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب- سوال شده است: «در این دوره که مساله تقریبت مذاهب یکی از مسائل روز هست، چرا باید صوفیه رو نقد کرد؟»
در پاسخ به شما دوست عزیز باید گفت: صوفیه مذهب نیست که بخواهیم همانند مذاهب فقهی به آن نگاه کنیم. بلکه در اصل ما با نقد کردن صوفیه به وحدت امت اسلامی کمک میکنیم. زیرا صوفیه بعنوان انحرافی در دین و در مقابل معنویت ائمه معصومین (علیهم السلام) پدید آمد. بله متاسفانه اصل برخورد تصوف با اسلام در پس قشنگیهای اینگونه موضوعات که قصهای بیش نیست، پنهان نگاه داشته شده است که موجب میشود کمتر به علت و انگیزه چنین ساختههایی که نتیجهاش تضعیف اسلام و القاء سستی در مسلمانی است، توجه گردد.[رویشگاه تصوف، صص 92 و 93] نقل کردهاند که شبلی را دیدند:«چوبی در دست داشت که هر دو سر آن آتش گرفته بود. گفتند چه خواهی کرد؟ گفت میروم تا با یک سر این دوزخ را بسوزانم و به یک سر بهشت را. تا خلق از خدا بترسند.»[تذکره الاولیاء، ص 539] قشنگی این ساخته که اجازه نمیدهد به تاثیر سوء آن توجه شود که چه لطماتی را در پی خواهد داشت. البته حضرت مولی الموحدین علی امیر المومنین نیز فرموده اند خدا را به ترس از آتش جهنم و طمع بهشت عبادت نمیکنند، ولی این سخن مانند خیلی فقرات دعاهایی نظیر کمیل، فقط مخصوص امیر المومنین میباشد نه هر کس. بنابراین اگر قرار باشد به تقریب مذاهب فکر کنیم، باید جریانهای انحرافی را بخشکانیم تا بتوانیم گامی در جهت تقریب بین مذاهب اسلامی برداریم.
پینوشت:
فقیه ایمانی محمدحسین، رویشگاه تصوف، راه نیکان، تهران، 1386، صص 92 و 93
عطار نیشابوری فریدالدین محمد، تذکره الاولیاء، مصحح استعلامی محمد، زوار، تهران، 1391، چاپ بیست و سوم، ص 539
افزودن نظر جدید