پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ احادیث بسیار زیادی در منابع فریقین موجود است که به صراحت امام علی (علیه السلام) به عنوان "ولیّ، خلیفه و جانشین" معرفی شده است. در کتب اهل سنت این حدیث به کثرت وارد شده است که: «حَدَّثَنَا عَفَّانُ، قَالَ: حَدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ سُلَيْمَانَ، قَالَ: حَدَّثَنِي يَزِيدُ الرِّشْكُ، عَنْ مُطَرِّفٍ، عَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ... اللهم من كنت مولاه فعلي مولاه [1] پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) درباره علی (علیه السلام) فرمودند: هر کس من مولای او بودم اینک علی (علیه السلام) مولای اوست». سند این حدیث هم صحیح است و راویان این حدیث هم همگی از روات بخاری و مسلم هستند. اما بعضی از علمای اهل سنت می‌گویند که منظور از "ولی" دوست است و معنای خلافت و جانشینی را نمی‌دهد. در پاسخ به این گروه باید گفت که:
اولا: در بعضی از روایات با سند صحیح لفظ "خلیفه" آمده است. یعنی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) خطاب به امام علی (علیه السلام) فرمود: «ثنا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى، حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ حَمَّادٍ، عَنْ أَبِي عَوَانَةَ، عَنْ يَحْيَى بْنِ سُلَيْمٍ  أَبِي بَلْجٍ، عَنْ عَمْرِو بْنِ مَيْمُونٍ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ لِعَلِيٍّ أنت خليفتي يعني في كل مؤمن.» یعنی تو خلیفه (جانشین) من هستی...
البانی در ذیل این روایت می‌گوید: «سند این روایت صحیح است و راویان همگی از روات بخاری و مسلم هستند. مگر يحيى بن سليم بن بلج که آن‌هم ثقه است.»[2]
ثانیا: اگر بگویند لفظ "مولا" در حدیث معنای خلافت و جانشینی را نمی‌دهد، باید در سخن زیر هم که ابوبکر لفظ "ولی"را درباره عمر به کار برده، بگویند، معنای "ولی" دوست است. ابن اثیر می‌گوید: «ابوبکر گفت: من عمر را به عنوان ولی شما قرار دادم».[3] آیا کسی از اهل سنت این حرف را قبول می‌کند که در سخن ابوبکر "ولی" به معنای دوست باشد؟ چطور شد که اهل سنت در اينجا، "ولی" در کلام جناب عمر را به عنوان ولی أمر و جانشين و خليفه قرار می‌دهند، اما در زبان پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) اين طوري نيست؟!
ثالثا: فرض کنیم "ولی" به معنای دوست باشد، ولی آیا مردم علی (علیه السلام) را به دوستی خود انتخاب کردند؟[4]

پی‌نوشت:

[1]. أبي شيبة الكوفي، مصنف ابن أبي شيبة  ج 6 ص 372، دار النشر: مكتبة الرشد، 1409، الطبعة: الأولى، تحقيق: كمال يوسف الحوت
[2]. الشيباني، السنة، ج 2 ص565، تحقيق: محمد ناصر الدين الألباني، ناشر: المكتب الإسلامي، بيروت، الطبعة: الأولى، 1400هـ.
[3]. احمد زکی، جمهرة خطب العرب  ج 2  ص 196، دار النشر: المكتبة العلمية، بيروت
[4]. ظلم‌های وارد شده به اهل بیت در کتب اهل سنت