پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ از جمله اتهاماتی که سال‌هاست، به شیعیان نسبت داده می‌شود، این مساله است، که می‌گویند: شیعیان به صحابه و خصوصاً همسر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)، توهین می‌کنند. در حالی‌که شیعه، هرگز به‌طور عام، تمامی صحابه را نکوهش نمی‌کند، هم‌چنین در فتاوای بزرگان شیعه، خصوصاً رهبر معظم انقلاب اسلامی، بر این مساله تاکید شده است، که نباید به مقدسات اهل سنت، توهین شود.
اما باید دانست که ریشه‌ی چنین اتهاماتی، به‌کسانی برمی‌گردد که به‌هیچ عنوان، وحدت بین شیعه و اهل سنت را تحمل نمی‌کنند. نمونه‌ی بارز این افراد، فرقه‌ی وهابیت است، که بیشترین همت خود را در جهت تفرقه‌اندازی میان شیعه و اهل سنت، به‌کار بسته است و هر روز با عنوان و حربه‌ای تازه، به این مساله دامن می‌زند.[1]
آن‌چه در این‌جا به‌دنبال بیان آن هستیم، این است که اهل سنت باید بدانند، بیشترین کسانی‌که به همسر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و صحابه توهین می‌کنند، خود وهابیان هستند. چرا که اغلب مسائلی که ایشان، به‌عنوان شرک و کفر قلمداد می‌کنند، از جمله مسائلی است که توسط صحابه و همسران پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به‌عنوان اموری جایز و مشروع تلقی می‌گردد. لذا وقتی وهابیان این امور را شرک می‌دانند، تلویحاً به کفر و شرک صحابه و همسران نبی مکرم اسلام، اشاره دارند.[2]
مثلاً در صحیح مسلم از عایشه نقل شده که پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) هر زمان که به زیارت قبور می‌رفتند، آن‌ها را خطاب قرار داده و می‌فرمودند: سلام بر شما، خانه‌ی قوم مومن، شما به آن‌چه وعده داده شده بودید، رسیدید و ما نیز به شما ملحق خواهیم شد.[3]
این‌گونه خطاب کردن به اموات امری است، که وهابیت صریحاً به شرک بودن آن اشاره دارد.[4] حال آیا باید عایشه که چنین مساله‌ای را نقل می‌کند، متهم به شرک نمود، یا نعوذ بالله خود پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) را؟

پی‌نوشت:

[1]. وهابیت مساوی با تفرقه.
[2]. وقتی اتهام وهابيت دامن صحابه را هم می‌گیرد!
[3] نیشابوری، مسلم بن حجاج، ج2، ص 669، ح 794، داراحیاء التراث العربی، بیروت، بی تا.
[4]. آيا اعتقاد به سلطه غيبي، مايه شرک است؟