یکی از شبهاتی که وهابیت به شیعه وارد می‌کنند این شبهه می‌باشد که آنها درباره‌ی هرگونه نداء به «غیر الله»، یعنی کمک خواستن از هر کسی جز «الله» را شرک دانسته‌اند که در پاسخ می‌گوییم: آنان که فقط «الله» می‌کنند از خود «الله» هم پیش افتاده‌اند؛ چرا که خود «الله» در چندین جا از قرآن کریم، پیامبر اکرم را در کنار خود قرار داده است.

اعتقاد به شفاعت از عقاید مشترک همه مسلمانان است که آیات و روایات بر آن دلالت دارد و غرض از تشریع آن زنده کردن روح امید در گنهکاران است تا ایمان به خدا را که شرط شفاعت است از دست ندهند. حقیقت شفاعت همان دعای اولیای الهی برای مومنین است و طلب دعا از آنان مطلوب است، اما وهابیون با برداشت نادرست از توحید، آن را نامشروع می‌دانند.

هیچ عقل سلیمی حکم نمی‌کند که پیامبر اکرم از دنیا رفته باشد و جانشینی برای خود تعیین نکرده باشد. پیامبری که حتی از بیان مستحبات کوتاهی نکرد چطور ممکن است که مردم را بعد از مرگ خود بی سرپرست رها کرده باشد؟ اما متاسفانه ابن تیمیه که از سران تكفيری است با بی‌عقلی تمام معتقد است که تعیین جانشین بر عهده پیامبر اکرم لازم نیست.

وهابی وارد بحث شد و گفت: برخى احاديث كتاب كافى مشكل دارد. دکتر رضایی پاسخ داد: آرى ما نمى‌‏گوييم هر چه در كافى است، صحيح است. ما مثل ادعايى كه شما در مورد صحيح بخارى داريد، نداريم؛ بلكه بسيارى از احاديث آن‌ها خوب است، اما نياز به بررسى سندى و متنى در مورد احاديث محفوظ است و اگر حديثى مشكل سندى يا متنى دارد، رد مى‏‌كنيم.

کینه‌ی فروخورده‌ی دیگری از پیروان بنی‌امیه که چون تاب شنیدن حقایق تاریخی را ندارند، در شبکه‌های ماهواره‌ای خود با اهانت‌های فراوان به شیعیان در صدد انکار آن‌ها برمی‌آیند؛ به عنوان نمونه در نظر کوتاه بین وهّابیت، موضوع قرآن خواندن سر بریده‌ی امام حسین بر فراز نیزه قابل هضم نیست و غالباً با تمسخر و استهزاء آنان، مواجه می‌گردد.

وهابیان دائما سعی دارند، چنین القاء نمایند که ما نیز از اهل سنت هستیم و عقاید ما مبتنی بر کتاب و سنت نبوی (صلی الله علیه و آله و سلم) است درحالی که هیچ یک از فرق اهل سنت، حتی کسانی که افکار افراطی دارند نیز، در عقاید نادرست وهابیت با ایشان همسو نیستند. مثل گفتن «یا رسول‌الله» که وهابیت آن را شرک می‌داند و اهل سنت جایز.