پولس
از جمله شگردهای معنویت‌های کاذب و نوظهور برای جذب مخاطب و جلب اعتماد عمومی نسبت به عملکرد فرقه، و از طرفی رسیدن به اهداف فرقه‌ای، مخلوط کردن حق با باطل است. اتفاقاً روش اصلی شیطان برای ایجاد انحراف فکری در بین افراد و جوامع، آمیختن حق با باطل است که از این طریق امر بر انسان‌ها مشتبه شده و از منجر به فاصله‌گرفتن از مسیر حق می‌شود.
یکی از انحرافات مهم در بین صوفیان، ترک شریعت است که این مسئله یکی از اشتراکات اساسی بین صوفیه و مسیحیت است، شریعت‌گریزی در مسیحیت توسط شخصی به نام «پولس» شکل گرفت که صوفیان نیز این عمل انحرافی را از آنان کپی‌برداری کرده‌اند.
پولس ادعا می‌کند که در مکاشفه‌ای، مسیح او را دعوت و مامور ترویج مسیحت در عالم نموده است اما مسئله مهم اینجاست که هیچ دلیل قانع کننده‌ای که اثبات کند پولس چنین مکاشفه‌ای داشته و یا داستانی که نقل می‌شود از او صحیح است، وجود ندارد.
در حالی صوفیان گنابادی ادعا می‌کنند که ظاهر و باطن اسلام نزد آن‌هاست که در شبکه‌های اجتماعی خود سخنان پولس شخصیت برجسته مسیحی را منتشر می‌کنند. در حالی که پولس کسی است که بعد از حضرت عیسی (علیه السلام) شریعت مسیحیت را نسخ و بسیاری از تعالیم حضرت مسیح (علیه السلام) را به انحراف کشاند.
مسيحيان ادعا می‌کنند ايمان داشتن به خدا بودن حضرت مسيح (عليه‌السلام) برای نجات مردم كافی است و اين ادعا را از سخنان پولس گرفته‌اند، درحالی‌که پولس در نامه‌های خود مردم را به انجام كارهای پسنديده دعوت كرده است؛ و اين تناقض در گفتار پولس است؛ و خودش هم اين خرافه را باور نداشته است.