در هر مرامي، عده اي هستند كه به عنوان دفاع از مرام خود، احتجاج كرده و به آوردن دليل و استدلال مي پردازند، افراد روشن ضمير و باانصاف مي توانند با توجه به همين دليل ها به ماهيت آن مرام پي ببرند، گردانندگان بابي و بهائي نيز براي حقانيت خود به اصطلاح به دليل هايي تمسك كرده اند، از كتاب هاي استدلالي و مورد توجه آنها «فرائد» ميرزا ابوالفضل گلپايگاني است كه داراي 731 صفحه مي باشد، كه غير از تلفيق الفاظ و بافتن رطب و يا بس به هم چيز ديگري نيست، در اينجا كه بناي كتاب بر اختصار است به ذكر دو نمونه از دليل هاي آنها مي پردازيم تا در اين رهگذر نيز با اين حزب ساختگي و استعماري آشنا شويد.

1- ميرزا علي محمد در بيان فارسي خود، باب 17، واحد دوم و باب 15 واحد سوم، و... بشارت به آمدن «من يظهره الله» داده، و در يك جا گويد: «چون من يظهره الله به شكل من در اصلاب پدرانش است خداوند به احترام او، همه ي زمين ها را پاك گردانيد» بالاخره براي اين كه هر كسي بعد از او ادعايي نكند گفت «من يظهره الله» بعد از عدد غياث (1511 سال) يا مستغاث (2001 سال) يا اسم الله الاغيث ( 1501) به حساب ابجد خواهد آمد.
وقتي كه حسينعلي بعد از او ادعاي «من يظهره اللهي» كرد و گفت: من همان «من يظهره الله» هستم كه باب به آن بشارت داده است، پيروان باب و ازلي ها به او گفتند باب گفته من يظهره الله 1500 تا دو هزار سال بعد خواهد آمد، او در جواب چنين استدلال كرد: «بگو اي بي بصران پنجاه هزار سال قرآن [1] در يك ساعت منقضي شد، دو هزار سال نيز در يك چشم به هم زدن تمام شد، همان معني در مورد 50 هزار سال در اينجا جاري» [2] اگر حسينعلي در اين باره چنين جواب مي دهد، درباره ي اين كه «من يظهره الله» در اصلاب پدرانش هست چه جواب دارد؟ اين نمونه از استدلال هاي آن ها است.

2- ميرزا ابوالفضل گلپايگاني گويد: در سوره ي سجده قرآن آيه ي 5 مي خوانيم:
«يدبر الامر من السماء الي الارض ثم يعرج اليه في يوم كان مقداره الف سنة مما تعدون؛ امور اين جهان را از آسمان به سوي زمين تدبير كند، سپس در روزي كه مقدار آن هزار سال از سال هايي است كه شما مي شمريد، به سوي او بالا مي رود».
منظور خداوند از تدبير امر، فرستادن شريعت اسلام است از آسمان به زمين به وسيله ي وحي كه بر پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم مي شد و الهامات وارده كه به ائمه ي اطهار عليهم السلام مي شدند، و مدت اين وحي و الهام 260 سال بود كه روز وفات امام حسن عسكري عليه السلام است، سپس اين شريعت هزار سال در روي زمين باقي مي ماند و در روز 1260 هجري اسلام نسخ مي شود (چنان كه علي محمد باب، در سال 1260 هجري ادعاي بابيت كرد).
* * *
[1] اين مطلب اشاره به اين است كه آنها درباره ي قيامت، گويند قيامت اسلام دوره ي پيغمبري باب بود (چنانكه در بحث معاد از نظر باب و بهاء ذكر مي كنيم) به آنها گفته مي شود قرآن در سوره ي معارج آيه ي 4 روز قيامت را 50 هزار سال دانسته، در جواب گويند، پنجاه هزار سال در يك چشم به هم زدن سپري شد.
[2] بديع، ص 113.