نظريّه ابن تيميّه
1. نظريّه ابن تيميّه:
از اساسي ترين اشكال وهّابيّت نسبت به مسلمانان متّهم ساختن آنان به شرك به بهانه توسّل به رسول گرامي صلي الله عليه و آله و صالحان است.
ابن تيميّه بنيانگذار و تئوريسين وهّابيّت گفته است:
من يأتي إلي قبر نبيّ أو صالح، ويسأله حاجته، ويستنجده، مثل أن يسأله أن يُزيلَ مرضه، أو يَقْضي دينَه ، أو نحو ذلك ممّا لا يَقْدر عليه إلاّ اللّه ، فهذا شرك صريح ، يجب أن يُستتابَ صاحبُه ، فإن تاب، وإلاّقُتِل .وقال: قول كثير من الضلاّل: هذا أقرب إلي اللّه منّي . وأنا بعيد من اللّه لايمكنني أن أدعوه إلاّ بهذه الواسطة ونحو ذلك من أقوال المشركين(1)؛ هر كس كنار قبر پيامبر [ صلي الله عليه و آله ] يا يكي از افراد صالح بيايد و از آنان بخواهد كه بيماري او را شفا دهد و يا قرض او را ادا كند، مشرك است، زيرا هيچ كس جز خداوند قدرت بر انجام اعمالي اين چنين را ندارد، پس واجب است چنين شخصي را وادار به توبه كنند و اگر توبه نكرد، بايد كشته شود.و نيز گفته است: كساني كه مي گويند چون فلان شخص از من به خدا نزديك تر است، پس بايد او را واسطه در دعاها قرار دهم، اين سخنان شرك و گوينده آن مشرك است.
پاورقي ها: --------------------------------------------------------------------------
(1) زيارة القبور والاستنجاد بالمقبور، ص 156؛ نزديك به اين مضمون در الهديّه السنيّه، ص 40 و كشف الارتياب، ص 214.