پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مسيحيان به‌تبع از قوم يهود، برای نفی رسالت پيامبر اسلام (صلی الله عليه و آله) اقدامات زيادی انجام داده‌اند تا بدین‌وسیله دين اسلام را مردود و دين خود را به اثبات برسانند، يكی از راه‌های نفی پيامبری حضرت خاتم (صلي الله عليه و آله) اين است كه به هر طريقی ثابت كنند حضرت ابراهيم (عليه‌السلام) فرزند كوچكش، يعنی اسحاق (عليه‌السلام) را به قربانگاه برد نه اسماعيل (عليه‌السلام) را. بدين ترتيب پيامبر ما از نسل اسماعيلی خواهد بود كه حتی لياقت اين را نداشت كه پدرش او را به قربانگاه ببرد، درنتیجه، اسماعيل با اين مقام پايين نمی‌تواند صاحب نسلی باشد كه پيامبر آخرالزمان از او به وجود بيايد، به همين جهت لازم است يهوديان و مسيحيان آياتی كه در تورات آمده را تغيير دهند تا مقام اسماعيل را نفي كنند.
در تورات در مورد شخصی که باید قربانی شود از عنوان یگانه پسر استفاده شده است: «خدا خواست‌ ابراهیم‌ را امتحان‌ کند. پس‌ او را ندا داد: ای‌ ابراهیم‌! ابراهیم‌ جواب‌ داد: بلی‌، خداوندا! خدا فرمود: یگانه‌ پسرت‌ یعنی‌ اسحاق‌ را که‌ بسیار دوستش‌ می‌داری‌ برداشته‌، به‌ سرزمین‌ موریا برو و در آنجا وی‌ را بر یکی‌ از کوه‌هایی‌ که‌ به‌ تو نشان‌ خواهم‌ داد به‌عنوان‌ هدیه‌ سوختنی‌، قربانی‌ کن‌! ... ابراهیم‌ هیزمی‌ را که‌ برای‌ قربانی‌ سوختنی‌ آورده‌ بود، بر دوش‌ اسحاق‌ گذاشت‌ و خودش‌ کارد و وسیله‌ای‌ را که‌ با آن‌ آتش‌ روشن‌ می‌کردند، برداشت‌ و باهم‌ روانه‌ شدند. اسحاق‌ پرسید: پدر، ما هیزم‌ و آتش‌ با خود داریم‌، اما بره‌ قربانی‌ کجاست‌؟ ابراهیم‌ در جواب‌ گفت‌: پسرم‌، خدا بره‌ قربانی‌ را مهیا خواهد ساخت‌... تو را چنان‌ برکت‌ دهم‌ که‌ نسل‌ تو مانند ستارگان‌ آسمان‌ و شن‌های‌ دریا بی‌شمار گردند. آن‌ها بر دشمنان‌ خود پیروز شده‌، موجب‌ برکت‌ همه‌ قوم‌های‌ جهان‌ خواهند گشت‌، زیرا تو مرا اطاعت‌ کرده‌ای‌.»[1] حال باید دید که عنوان یگانه پسر در ماجرای قربانی کردن فرزند، بر کدام‌یک از پسران حضرت ابراهیم(علیه‌السلام) صدق می‌کند.
در سفر پيدايش آمده است كه اسماعيل (عليه‌السلام) به مدت سيزده سال از اسحاق (عليه‌السلام) بزرگ‌تر بود:‌ «و چون‌ ابرام‌ نود و نه‌ ساله‌ بود، خداوند بر ابرام‌ ظاهرشده، گفت‌: من‌ هستم‌ خدای‌ قادر مطلق‌. پیش‌ روی‌ من‌ بخرام‌ و کامل‌ شو... خدا گفت‌ به‌ تحقیق‌ زوجه‌ات‌ ساره‌ برای‌ تو پسری‌ خواهد زایید و او را اسحاق‌ نام‌ بنه‌ و عهد خود را با وی‌ استوار خواهم‌ داشت‌ تا با ذریت‌ او بعد از او عهد ابدی‌ باشد... لکن‌ عهد خود را با اسحاق‌ استوار خواهم‌ ساخت‌ که‌ ساره‌ او را بدین‌ وقت‌ در سال‌ آینده‌ برای‌ تو خواهد زایید؛ و پسرش‌، اسماعیل‌ سیزده‌ساله‌ بود هنگامی‌که‌ گوشت‌ قَلَفه‌اش‌ مختون‌ شد.» [2] با توجه به اين مطلب، منظور خداوند از «يگانه پسر ابراهيم» نبايد اسحاق (عليه‌السلام) باشد، زيرا اسحاق دومين پسر ابراهيم (عليه‌السلام) است و اسماعيل (عليه‌السلام) حدود سيزده سال از اسحاق(علیه‌السلام) بزرگ‌تر بود؛ اما اگر مسیحیان ادعا كنند كه اسماعيل كنيز زاده بوده و شايستگی اين را نداشته كه به قربانگاه برده شود، در یکی از مقاله‌های قبلی [3] ثابت شد كه جناب هاجر (عليها‌السلام) كنيز نبوده است و آن‌هم ادعايی باطل بود.

پی‌نوشت‌:
[1]. ترجمه تفسیری کتاب مقدس، پیدایش 22: 1- 18.
[2]. پیدایش 17: 1- 25.
[3]. بنگريد به «پیامبری حضرت اسماعیل (ع)»