میرزا بهاء برای این که نظر مردم شهوت پرست و جوانان هوی خواه و خودساز قرن مشعشع را به سوی خود جلب کرده و تمایلات نفسانی و شهوات دنیوی آنان را تامین کند، حرمت لباس حریر را برای مردها و همچنین حرمت ریش تراشی را برداشته و از این جهت نیز آنان را آزاد می گذارد.
در اقدس می گوید: حرم علیکم حمل آلات الحرب الا حین الضرورة و احل لکم لبس الحریر قد رفع الله عنکم حکم الحد فی اللباس و اللحی فضلا من عنده انه لهو الامر العلیم- حرام شده است بر شما حمل نمودن آلات جنگ مگر در موقع لزوم و حلال شده است بر شما پوشیدن لباس حریر و برداشته است از شما حکم محدود شدن از جهت لباس وریش را و این فضلی است از جانب خدا و او امر کننده و دانا است.
پوشیدن حریر از برای زن جائز است، ولی از برای مرد در اسلام ممنوع شده است، زیرا حریر پوشیدن و زینت و آرایش دادن برخلاف کار فعالیت و مردانگی و کسب است، مرد باید مردانگی و فضیلت داشته و لباس درستی و تقوی و نیکوکاری در بر کرده، و پیوسته برای تامین معاش خود و عائله اش در تلاش و فعالیت باشد. [1]
تراشیدن ریش نیز در اسلام ممنوع است، اسلام می گوید: ریش علامت مردی و وسیله  ی وقار و عضمت و سنگینی مرد است ، نورانیت صورت را افزوده و بر احترام و جلال و مقام مرد زیاد می کند.
جناب بهاء تراشیدن موی سر را به استناد تبدیل خلقت حرام می دانست، و می گفت: لاتحلقوا روسکم قد زینها الله بالشعر و فی ذلک لآیات لمن ینظر الی مقتضیات الطبیعة، ولی در اینجا طبیعت را فراموش کرده و تحت تاثیر سخنان جوانان هوی پرست امروز قرار گرفته است.
آری جوانان امروز به اندازه ای ظاهر پرست و هوی خواه شده و از شهوات خیالی و تمایلات نفسانی و تظاهرات صوری پیروی کرده و چنان عوالم حقیقت و تقوی و صدق و صفا و روحانیت را فراموش نموده اند که کوچک ترین توجهی به آغاز و انجام امور خود پیدا نکرده و سخنان حقیقت را یکسره مسخره و موهوم می بینند.
شگفت انگیزتر آن پیرمرد موی سفید هستند که هنوز از خواب غفلت و نادانی بیدار نشده و از محیط هوی و هوس رانی و شهوت خواهی بیرون نیامده و در سال پیری مطابق تمایلات یک مشت جوانان شهوت پرست و گمراه رقصیده و به ضلالت و  شقاوت و بدبختی خود و آنان کمک می کنند.
نظر من در اینجا به بعضی از روحانی نماهای خبیث سیرت و خوش صورت و سفید موی و شهوت پرست و از حقیقت دور و به ظاهر مسلمان و در باطن کافر است که مطابق تمایلات و شهوات مردم، آیه و روایت خوانده و تفسیر و تاویل و ترجمه می کنند (ضلوا و اضلوا السبیل). [2]
و سخن یکی از معصومین است: اذا فسد العالم، فسد العالم/ اگر عالمی و بزرگی فاسد شود، دنیا را به فساد می کشد که مصداق همین روایت، حسینعلی نوری و دیگر رهبران بهائی هستند.

پی نوشت:

1- صفحه 42 سطر 10

2- محاکمه و بررسی باب و بهاء جلد 2 صفحه 65 و 66