مباحث روایی
واقعا به شرط انصاف، قضاوت یک سنی با مطالعه در مورد این دو حدیث، در دو کتاب صحیح بخاری و مسلم خودشان چه خواهد بود؟! اگر سب صحابه موجب هدر بودن و کفر باشد آیا این فقط در مورد شیخین(ابوبکر و عمر) صادق است؟!فارغ از هر قضاوتی اما در هرحال این مظلومیت علی است که در سطر به سطر تاریخ اسلام موج میزند!
کسانی که به نهج البلاغه برای اثبات عدم علم غیب امام استناد می کنند چرا به قسمت های دیگر نهج البلاغه درباره پیشگویی ها و علم غیب امام دقت نمی کنند. در چندین قسمت نهج البلاغه امام به علم غیب خود اشاره می کند. پس از من بپرسید پیش از آنکه مرا نیابید، سوگند به خدایی که جانم در دست اوست، نمی پرسید از چیزی که میان شما تا روز قیامت می گذرد و نه از گروهی که صد نفر را هدایت یا گمراه سازد،....
همسر عزيز مصر، تصميم بر كامجويى از يوسف داشت و نهايت كوشش خود را در اين راه به كار برد، يوسف هم به مقتضاى طبع بشرى و اينكه جوانى نوخواسته بود، و هنوز همسرى نداشت، و در برابر هيجانانگيزترين صحنههاى جنسى قرار گرفته بود. چنين تصميمى را مىگرفت هر گاه برهان پروردگار يعنى روح ايمان و تقوى و تربيت نفس و بالآخره مقام "عصمت" در اين وسط حائل نمىشد
در یک کلام کوتاه سخن در این است که به یک ويژگى مهمی كه همه اهل سنّت در خلیفه لازم مىدانند اشاره و بررسی کنیم؛ و به این نتیجه برسیم که این ویژگی در کدامیک از خلفا یافت میشده، در این صورت عقل حکم میکند کسی که این ویژگی را داشته باشد او مستحق به خلافت است.امام علی فرمودند که: رسول خدا (صلى اللَّه عليه وآله) هزار نكته علمى را براى من روشن ساختند كه از هر نكته و حقيقت آن هزار حقيقت ديگر گشوده مىشود
این حدیث که امام علی و شیعیانش از بهترین افراد هستند، حدیثی است متواتر که در کتب فریقین آمده است. این حدیث تنها از طریق ابوجارود نقل نشده است، بلکه در منابع متعددی از کتب اهل سنت نقل شده است که در آن اسمی از ابوجارود نیست.به عنوان نمونه در الدر المنثور و شواهد التنزیل و دیگر کتب معروف اهل سنت آمده است که:تو و شيعيانت در روز قيامت خيرالبريه (بهترين مخلوقات) هستيد هم خدا از شما راضى است و هم شما از خدا راضى هستيد
قرآن مجموعه آیاتى است که بر حسب حوادث و پیشامدهاى گوناگون و هدف هاى مختلف، تدریجاً از طرف خداوند فرستاده شده است. چه بسا در یک سوره مقصدهاى مختلف و موضوعات گوناگون مورد بحث واقع شده است و به همین دلیل نمىتوان قبل و بعد آیهاى را گواه محکم بر چیزى گرفت و روابط آنها را حفظ نمود؛ گاهى تمام آیات یک سوره به صورت آیاتى است که مضامین آنها بسان حلقه زنجیر به هم پیوسته وارد شدهاند و گاهى ابداً به هم مربوط نیستند.
از جمله روایاتی که اهل سنت در بسیاری از متون حدیثی، تفسیری، اصولی، فقهی و حتی در مناظرهها و محافل علمی و عمومی اهلسنت در جهت اثبات مرجعیت صحابه و مشروعیت بخشیدن به خلافت خلفاء، مورد استناد قرار میگیرد روایت فوق میباشد که در اینجا به بررسی آن میپردازیم:محدثان از ابن عمر نقل میکنند که پیامبر فرمود: « مثل أصحابی مثل النجوم یهتدی بها فبأیّهم أخذتم بقوله اهتدتم »
پاسخ به شبه ی برخی از اهلسنت که آیا خبر یورش به خانه حضرت زهرا ( علیها السّلام ) صحیح است؟
یکی از مواردی را که در بحث و مواجهه با اهل سنت به آن بر میخوریم، وثوق و یا عدم وثوق روات شیعی است. اگر راوی، روایتی را در مدح امیرالمومنین علیه السلام بگوید و یا روایتی را در مذمت یکی از خلفاء متذکر شود، روایت وی را مردود و از درجه اعتبار ساقط میدانند؛ اما اگر همین شخص در جایی دیگر سخن از مدح خلفاء داشته باشد یا اینکه مذمتی از آنها به میان نیاورد و کلام و روایتی از مولا علی علیه السلام نگوید، بالاترین القاب را به وی میدهند.
یکی از دلائل اهل سنت و وهابیت جهت اثبات حجیت اقوال و رفتار صحابه، حدیث نجوم میباشد، ایشان میگویند: پیامبر اکرم در حدیثی فرموده است: «اصحابي کالنجوم بأيّهم اقتديتم اهتديتم» اصحاب من، مانند ستارگانند، به هر کدام از آنها که اقتدا کنيد، هدايت مييابيد. در این مقاله به نقد و بررسی این روایت و برخی دیگر از ادله ادعا شده بر عدالت جمیع صحابه میپردازیم
درباره فضايل و عظمت بزرگ بانوي اسلام و يگانه دختر باقي مانده از رسول خاتم (صلی الله علیه و آله و سلم) حضرت صديقه اطهر فاطمه زهرا (سلام الله علیها) چه در منابع شيعي و چه در منابع اهل سنت به فراواني سخن گفته شده است و به قدري فضايل آن حضرت زياد است كه جاي كوچكترين ترديد و يا انكاري وجود ندارد. در این مقاله به ذكر برخي از فضايل بيشمار آن حضرت كه در منابع اهل سنت موجود است اشاره ميكنيم.
اگر به کتاب منهاج السنه ابن تیمیه نگاهی شود، قسمت اعظمی از این کتاب حاوی تهمتهایی به شیعه است.ابن تیمیه در این کتاب تمام تلاشش این بوده که شیعیان را با چهرهای مخدوش به دنیا معرفی کند و لذا در این کتاب از هیچ تهمتی بر علیه شیعه کوتاهی نکرده است. در این پست قصد داریم به بررسی یکی از تهمتهایی که علیه شیعه در این کتاب زده شده است بپردازیم
آیا اعتقاد شیعه بر این است که امامت مقامی بالاتر از نبوت است؟ برخی مخالفین تشیع چنین شبهه میکنند که شیعیان معتقدند که امامت، قامی بالاتر از نبوت است، لذا آنها به امامتی معتقدند که نه در قرآن و نه در روایات نامی از آن برده نشده است. در این مقاله به پاسخ این شبهه میپردازیم
اهل سنت به احادیثی در شان خلفای سه گانه استدلال می کنند که حتی بنابر شواهد موجود در کتب معتبر خودشان نیز ،راویان این روایات قابل اعتماد نیستند