اعتقاد به دونادون منجر به بروز اشکال در قادر بودن خداوند متعال می‌شود زیرا بنا بر دونادون، روح انسان بعد از گردش در هزار و یک بدن به تکامل می‌رسد و این منجر می‌شود که قائل شویم به اینکه خداوند متعال قادر نبوده است که انسان را به‌گونه‌ای خلق کند که در یک بدن ترقی و به تکامل برسد و برای تکامل خود باید همواره تا هزار و یک بدن در گردش باشد.

اهل حق انسان‌ها را به سه دسته تقسیم می‌کنند و بر این اساس برای آنان مراتبی قائل هستند. اما متون کلامی اهل حق در برابر این سؤال که آیا آن دسته از انسان‌هایی که متجلی از ذات یا ملک بوده‌اند، روح آنان با ذات و ملک در هر جامه‌ای در گردش است یا نه، معیار مشخصی ندارند.

اهل حق از زمان ظهور دین مبین اسلام تا دوره سلطان اسحاق را به چهار دوره"شریعت، طریقت، معرفت و حقیقت" تقسیم می‌کنند ولی با بررسی متون کلامی اهل حق به این نتیجه می‌رسیم که کلام‌های دوره طریقت، معرفت و حقیقت ازلحاظ محتوا و برنامه‌های آیینی اهل حق، تفاوت چندانی باهم ندارند.

نورعلی الهی مؤسس جریان مکتب در فرقه اهل حق که همواره سعی دارد خود را پیرو شریعت محمدی و مکتب علوی معرفی کند، سعی در کم رنگ جلوه دادن نقش نماز و روزه در باور مسلمین دارد.

پیروان فرقه اهل حق اطاعت بی‌چون‌وچرا از بزرگان و مرشدان خوددارند و معتقد هستند که آنها دارای علم لدنی هستند و حال آنکه این افراد عموماً افرادی بی‌سواد بوده‌اند و هیچ دلیل عقلی و عقلایی بر پیروی از چنین افرادی وجود ندارد.

اکثریت خاندان‌های اهل حق علیرغم اینکه خود را مسلمان می‌دانند، اما نماز را به‌جا نمی‌آورند و عمده دلیل اهل حق بر نماز نخواندن، این است که یارسان"نیاز" را به‌جای نماز تلقی می‌کند و نماز نمی‌گذارد درحالی‌که دفاتر و کلام‌های منظوم اهل حق، نه تنها از نماز نهی نکرده‌اند بلکه در برخی از دفاتر به اقامه نماز، امر شده است.