وهابیت
امیرالمؤمنین (ع) در اثبات حق خود احتجاجاتی داشتند و فضایل خود را در آن احتجاج ها بیان می‌کردند. در میان این احتجاجات، امیرالمؤمنین (ع) مخاطبین را به خدا سوگند می دادند که آیا در میان شما جز من کسى هست که رسول خدا (ص) درباره او فرموده باشد (من کنت مولاه فعلى مولاه).
واقعه غدیرخم و اعلام خلافت و جانشینی امیرالمؤمنین (ع) مهمترین دستوری است که خدای رحمان، پیامبر خود را ملزم به اعلام آشکار آن کرد. اما عده ای خلافت و جانشینی را از مسیر حق آن تغییر داده و به کج راهه کشاندند. بر اساس همین اتفاق شوم، واقعه غدیرخم در میان مسلمانان تحریف و حکومت امیرالمؤمنین (ع) غصب شد.
عده ای از علمای اهل سنت در منابع معتبر خود به شرح کامل خطبه و حدیث غدیرخم پرداخته اند. در این خطبه شریف پیامبر (ص) با استفاده از کلماتی خاص به ولایت امیرالمومنین (ع) اشاره شده و بر همین اساس، صحابه با ایشان بیعت کردند.
وهابیت با برگزاری مراسم برائت از مشرکان، به بهانه بدعت و ناسازگاری با اهداف حج، مخالفت می‌کند. این درحالیست که برائت از مشرکین در زمان حیات پیامبر (ص) در روز عید قربان در منا اعلان شد؛ همچنین پیامبر اکرم (ص) و امامان (ع) در موارد متعدد، از مراسم حج و عمره بهره‌گیری سیاسی می‌کردند که این امر، نشان‌دهنده عجین بودن سیاست با مراسم عبادی حج است.
برخی از مخالفین، اعتقاد شیعه نسبت به امامان الهی را نژادگرایانه خوانده و اینگونه به شیعه ایراد می‌گیرند. این در حالیست که امامت از طرف خداوند، به افرادی که شایستگی آن را دارند عطا شده و تنها ملاک آن، ذرّیه حضرت فاطمه و علی(ع) بودن نیست. همه امامان شیعه شایسته این مقام الهی بودند و اتهام اعتقاد نژادگرایانه به امامت، از روی جهل و یا از تعصب است.
در حالی‌که علمای اهل سنت، صلوات بلند را بر پیامبر اکرم (ص) جایز یا مستحب می‌دانند و فقط از ابن تیمیه، و پیروان وهابی او بر خلاف اجماع مسلمین ذکر شده که صلوات بلند بدعت است، تعداد زیادی از کاربران شبکه‌های اجتماعی مصر، جنجال راه انداخته‌اند که اختصاص زمانی پس از نماز جمعه، جهت بهره‌مندی از ثواب صلوات توسط وزارت اوقاف مصر، بدعت است.
رهبر معظم انقلاب (مدظله) حج واقعی همراه با برائت از مشرکین و وحدت بیشتر بین مسلمین را یادگار امام خمینی (ره) می‌داند؛ ایشان این حج را از پایه‌هاى دین شمرده و معتقدند فرصت حج را برای روشنگری و اعلام برائت از استکبار و آمریکا نباید از دست داد و به حُجّاج سفارش کردند: «روحیه برائت از مشرکین را در خود تقویت کنید.»
از شبهاتی که نسبت به شیعه طرح کرده‌اند، اعتقاد نژادگرایانه شیعه نسبت به امامان الهی، بدون شایستگی علمی و عملی و تنها بر اساس ذریه حضرت فاطمه و علی(ع) بودن است. در پاسخ می‌توان گفت که همه ائمه شایسته این مقام بودند و حتی از جانب مخالفین شیعه نیز مورد مدح قرار گرفته‌اند. پس این اتهام از روی جهل یا تعصب است.
با وجود آنکه در منابع روایی اهل‌سنت روایاتی بر سنت تلبیه در روز عرفه وجود دارد؛ اما بنی‌امیه با این سنت پیامبر نیز به مخالفت پرداختند و به آن عمل نمی‌کردند و مردم را نیز از عمل به آن نهی می‌کردند. سعید بن جبیر می‌گوید: روز عرفه نزد عبدالله بن عباس بودیم، عبدالله بن عباس پرسید: چرا مردم تلبیه نمی‌گویند، گفتم: از معاویه می‌ترسند.
از برکات دوران حیات طیبه‌ی امام صادق (ع) تربیت شاگردانی است که هر کدام، از سرشناسان دوران خود بودند. وهابیون ادعا می کنند اگر برای امام صادق (ع) شاگردانی شیعه مذهب وجود داشته، چرا از آنان اثری وجود ندارد؟ درحالی که هشام بن حکم از اصحاب حضرت بوده که در دوران زندگی خود به دفاع از مذهب تشیع پرداخته است.
اخیراً در یکی از صفحات اینستاگرامی وهابی‌ها شخصیت شیخ خلیل افرا برای تفرقه میان شیعه و اهل سنت مورد دستور قرار گرفته است. این در حالی است که شیخ خلیل افرا به عنوان یک عالم اهل سنت، از سویی مدافع تقریب میان مذاهب است و از سوی دیگر نیز به شدت پایبند به آرمان‌های انقلاب اسلامی ایران است؛ همچنین او پدیده‌ای سرسخت در تقابل با رژیم صهیونیستی است.
برخی از اهل سنت نظری موافق و نزدیک به امامیه دارند؛ مانند شافعی که جماعت خواندن نافله را مکروه دانسته و برخی دیگر گفته اند بهتر است فرادا و در خانه خوانده شود؛ پس این مسئله مورد اتفاق علمای اهل سنت نیست.
اعتقاد به رؤيت خداوند متعال يكی از ارکان اعتقادی اهل سنت است که انکار آن، به منزله عدم پیروی از این مذهب است؛ اما شیعیان با پیروی از اهل بیت (ع) آیات و یا روایاتی که برای خداوند جسمانیت را بیان کرده، تأویل برده و اعتقاد به جسمانیت را باطل می‌دانند.
امامت امامان شیعه در کتب علمای مکتب تشیع، به صراحت بیان شده است؛ به عنوان مثال، امامت امام جواد (ع) از سوی امام پیش از خود، یعنی امام رضا (ع) در کتبی همچون کتاب اعلام الوری و کتاب الارشاد آمده است.