پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ با تأمل و دقت نظر در سیر آثار رهبران تفکر نوین، طرفداران این ایده معتقدند که با نیروی ذهن می‌توان کارهای خارق العاده انجام داد. گرچه این افراد معجزات پیامبران را نیز می‌پذیرند ولی باید گفت آن‌ها با همین نیروی ذهن این معجزات را توجیه می‌کنند نه قدرتی خدایی. معجزه‌ای که نشانه صدق ادعای پیامبران الهی است و هرکسی نمی‌تواند به‌راحتی پیامبران الهی را انکار کند و از طرف دیگر هر فردی نمی‌تواند ادعای پیامبر بودن کند. اما سران تفکر نوین با تشکیک در اصل نبوت، قدرت معجزه را نه از جانب خدا بلکه امری علمی می‌دانند که در انحصار انبیاء نیست بلکه همه توانایی برخورداری از این قدرت را دارا هستند. ژوزف مورفی (Joseph Murphy) از این قبیل افراد است که در کتب خود معجزه را برای همگان ممکن دانسته و دسترسی به آن‌را آسان دانسته است.

مورفی می‌گوید: «اگر واقعا بتوان شعور و ادراک خویش را تا مرحله‌ای ترقی داد که به این درجه از ایمان رسید در این صورت التیام بخشیدن زخم‌های جسم و جان هم‌نوعان کاری سهل و ساده می‌شود به گونه‌ای که حتی می‌توان چشم‌های نابینا را بینا کرد و گوش‌های ناشنوا را شنوا نمود.»[1] ژوزف مورفی در کتاب دیگر خود یعنی کتاب نیروی تخیل مثبت می‌نویسد: «گاهی اوقات از من درباره «معجزه سؤال‌هایی می‌پرسند. آیا معجزه رویدادی غیر قابل توضیح و بیان است که از بطن آن قوای مرموزی و شگفت‌انگیز ظاهر می‌گردد که آن را با سحر و جادو برابر و همسان دانسته‌اند؟ در حقیقت این گفته ادعاهایی بیش نیست. واقعیت این است که چون به شناخت نیروهای باطنی نائل شویم و به راز وجودی آن‌ها پی بریم، در این صورت نه سخنی از سحر و افسون خواهد بود و نه بحث اعجاز مطرح خواهد شد. مگر نه این‌که رادیو تلویزیون و ضبط صوت و تصویر در دو قرن پیش جلوه‌هایی از قدرت‌های پنهانی و اسرارآمیز تلقی می‌شدند؟ حال آن‌که امروزه هیچ‌کس چنین مشخصات و صفاتی برای آن‌ها قائل نمی‌شود و دیگر از این دستگاه‌ها به عنوان معجزات و کرامات ذکری به میان نمی‌آید. چرا؟ برای این‌که اکنون همه مردم از طرز کار آن‌ها آگاه هستند.»[2] باید دانست افرادی كه در رشته‌‌ و حرفه خود به‌ صورت تخصصی به فعاليت می‌پردازند در اثر تمرين، سعی و تلاش به آن دست يافته‌اند در حالی‌كه پيامبران چنين نيستند.

معجزه و امر خارق عادت طبق آموزه‌های دینی در جایی است که خداوند بخواهد «وَقَالُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَیْهِ آیَاتٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ إِنَّمَا الْآیَاتُ عِندَ اللَّـهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِیرٌ مُّبِینٌ [عنکبوت/50] و گفتند چرا بر او از جانب پروردگارش نشانه‎‌هایی نازل نشده است؟ بگو: جز این نیست که معجزات نزد خداست و من فقط هشدار دهنده‌ی آشکارم.» در این‌جا خداوند تاکید می‌کند؛ آیات تنها نزد خداست، هروقت بخواهد و به هر کس بخواهد و به هر نحو که بخواهد نازل می‌کند، و در قدرت بر نازل کردن آن هیچ کس شریک او نیست، پس پیامبر هم هیچ اختیار و قدرتی ندارد، مگر آن که خدا بخواهد. و پیامبر تنها وظیفه او انذار و هشدار دادن است و بس. باید دانست در مکتب تفکر نوین این شخص و خواسته طرف است که به‌وجود آورنده معجزات است.

پی‌نوشت:

[1]. روح و آرامش درون، ژوزف مورفی، هوشیار رزم آزما، ناشر سپنج، تهران، 1391، ص 13.
[2]. همان.