مکاتب اهل سنت
مدارک و شواهدی وجود دارد که نشان میدهد، فقط شیعه نیست که متوسل به صالحین اهل قبور میشود، بلکه حتی از علمای بزرگ و نامیِ اهل سنت هم بسیار بودهاند کسانی که توسل به قبور صالحین را امری نیک میدانستند. اینک به چند نمونه از این نوع توسل اشاره میکنیم...
از ابن جرير و ابن مردويه و ابونعيم و ديلمى و ابن عساكر و ابن نجار نقل مىكند: «هنگامى كه آيه انَّما انْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ نازل شد پيامبر صلى الله عليه و آله دستش را بر سينه خود گذاشت و فرمود: «منذر منم»، و با دستش اشاره به شانه على عليه السلام كرد و فرمود: «هادى تويى اى على» بعد از من هدايت يافتگان به وسيله تو هدايت مىشوند».
برخی از اهلسنت در بحث امامت به این مضوع استناد کرده وگفتهاند که قضیه ازدواج امّکلثوم با عُمَر از جمله اموری است که دلالت دارد بر اینکه امام علی (علیه السّلام) از رفتارها و کردارهای خلیفۀ دوم خشنود بوده و حکومت او را تأیید میکرده که دخترش را به نکاح او درآورده است. همانگونه که «باقلانی» از متکلمان عامه به آن استشهاد کرده است. اکنون به تفصیل این ماجرا میپردازیم...
در قرآن و روایات اسلامی اعم از شیعه و سنّی بر مودّت و محبّت اهلبیت پیامبر ( صلی الله علیه و آله و سلم ) تأکید فروان شده است؛ و این تنها بدان جهت نیست که آنان ذریۀ پیامبر ( صلی الله علیه و آله و سلم ) و از نسل اویند، بلکه از آن جهت است که آنان دارای فضایل و کمالات، و به عبارت دیگر جامع همه صفات کمال و جمالند. در این مقاله به بررسی اهلبیت میپردازیم.
با مطالعه تاریخ به این نتیجه میرسیم، وقتی که اسلام در بین اعراب نفوذ کرد، مخالفین اسلام از هیچ تهمت و نسبت ناروا در حق پیامبر (صلی الله علیه و آله) کوتاهی نکردند و از دید آنها پیامبر شخصی گناه کار محسوب میشد، پیامبر را انسانی آتشافروز، بى اعتنا به سنتهاى عرب، غير قابل تفاهم، و مانند آن میشمردند...
پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) در حدیثی، یکی از فرقه های باطل را که اهل آتش است، معرفی میکند: «امت من به هفتاد و چند فرقه منشعب و متفرق میشوند و اعظم و اکثريت اين فرقهها آن فرقهای است که امور دين را با رأی خودشان قياس میکنند و به آن عمل میکنند.» حاکم نیشابوری میگوید که این حدیث صحیح است...
در یکی از سایتهای مخالف این مساله مطرح شده بود که کدام عقل سلیم قبول میکند که جنیان بتوانند خدمتگزار امامان شیعه باشند؟ مستشکل به روایتی در این باره استدلال کرده بود که امام فرمود: «ما پيروانى از جن داريم چنانكه پيروانى از انس داريم، چون اراده كارى كنيم، آنها را میفرستيم». در پاسخ به اشکال مطرح شده، نکاتی گفتنی و شنیدنی است...
بر فرض اين كه آن ها اجازه به راه انداختن چنين نبردهايى را داشته اند، بايد ديد آيا آن ها همان طور كه پيامبر اكرم صلى اللّه عليه وآله در جنگها عمل مىكرد، عمل كردهاند، يا هم چون رهبران خودكامه دنيا؟ خليفه رسول خدا كسى است كه از شريعت او خارج نگردد، همان طور كه او مى جنگيد، بجنگد، به همان هدفى كه او جهاد مى كرد، جهاد كند؛ نه اين كه ...
اهلسنت به لحاظ اینکه منابع استنباط و أدله در مضیقه قرار دارند، از این رو به کثیری از ادله و منابع ظنّی روی آوردهاند که هیچ دلیل قانع کننده بر آن وجود ندارد از آن جمله حجیّت سنت صحابه است. در حقیقت این منبع تشریع را در مقابل منبع غنی سنت اهلبیت ( علیهم السّلام ) جعل کردهاند تا بتوانند این خلأ مهمّ را جبران کنند. که در این مقاله به بررسی این موضوع میپردازیم:
آیا همه صحابه عادل بودهاند؟ صحابه به چه کسانی اطلاق میگردد؟ آیا گناهان صحابه بخشودنی است؟ آیا نباید در مذمّت صحابه سخن گفت؟ اینها مسائلی است که بین اهلسنت و شیعه امامیه مورد اختلاف واقع شده است. طبق نظر اکثر اهلسنت، صحابه عادلاند و کسی حقّ ندارد در مذمّت آنان چیزی بگوید. و اگر گناهی نیز از آنان سر زده است، بخشیدنی است. که در این مقاله به بررسی این موضوع میپردازیم.
از جمله مباحثی که فقها و متکلّمان مطرح کردهاند این است که آیا بیعت مردم با شخصی به عنوان حاکم اسلامی، بیعت اهل حلّ و عقد و یا حتّی دو یا یک نفر، به حکومت آن شخص مشروعیت میبخشد یا اینکه مشروعیت حکومت هر شخص، از آنجا که حاکمیت و حکومت بالاصاله از برای خداست، باید از جانب خداوند با واسطه یا بدون واسطه ثابت شود و بیعت مردم در حقیقت التزامی عملی از جانب آنان است. که در این مقاله به بررسی بیشتر این موضوع میپردازیم.
یکی از مسائل اختلافی بین مذاهب اسلامی، علم غیب پیامبر و امام و اولیای الهی به موضوعات و احکام است. برخی از محققان به آیاتی نظر کردهاند که علم غیب را محصور در خداوند نموده و به آیات مخصّص توجهی نکردهاند، و کسی که آنان را برای غیر خدا اثبات کرده به غلوّ متهم کردهاند. برخی دیگر با جمع بین آیات به علم غیب پیامبر در تمام زمینهها پی بردهاند، ولی علم غیب را برای امام ثابت نمیدانند. که در این مقاله به بررسی این موضوع میپردازیم.
یکی از مسائل مورد اختلاف بین اهلسنت و شیعۀ امامیه، اطاعت از امام و حاکم جائر و فاسق و ظالم است؛ آیا اگر خلیفه فاسق بود یا فاسق شد از خلافت عزل میشود؟ و آیا میتوان علیه او قیام کرد یا خیر؟ اجماع اهلسنت بر این است که سلطان با فسق از خلافت عزل نمیشود...
از جمله سؤالها در مورد برخی از امامان به ویژه امام زمان ( علیه السّلام ) این است که: آیا کسی میتواند در کودکی به مقام امامت و خلافت برسد؟ به بیان دیگر: کودکی که تکلیف ندارد چگونه میتواند به مقام ولایت الهی برسد؟ ابن حجر هیتمی، از علمای اهلسنت، در اینباره مینویسد: