مباحث تاریخی
وهابیون با این شبهه که خانه‌ها در صدر اسلام درب نداشته، هجوم عمر به خانه حضرت زهرا (س) و آتش زدن درب خانه را منتفی و تهمت دانسته‌اند؛ در حالی که طبق نقل تاریخ در آن زمان خانه‌ها درب داشته است.
در جنگ جمل به امیرالمؤمینن علی (ع) جسارت‌های فراوانی شد و روسیاهی عاملین آن تا ابد در تاریخ ثبت و ضبط شده است. عایشه با همراهانش سوار بر جمل شد و به جانب عاملین حکومت امیرالمؤمنین علی (ع) حرکت کرد. اما خداوند متعال با وعده‌ی حقی که داده، لشکر جمل را ذلیل کرد و با روسیاهی تمام، آنان را به تاریخ ملحق کرد.
قوم ازبک در ادوار مختلف، جلوی کسانیکه به دشمنی با اسلام برخاسته‌اند، ایستاده است. علمای اهل سنت بخارا در قرن سوم، با اخراج بخاری، اثبات کردند که غیرت دینی دارند. امروز نیز قوم ازبک همانند گذشتگان خود، جلوی انحراف در دین را خواهند گرفت و به قانون تراشیدن ریش صورت مردان، جواب کوبنده خواهند داد.
ابوسفیان همزمان با ظهور اسلام از بزرگان قریش بود؛ او پس از اینکه شکست مشرکین را قطعی یافت، به ناچار مسلمان شد. با اینکه در ظاهر مسلمان بود، در گزارشهای تاریخی مواردی یافت شده که عدم اعتقاد وی به اسلام و خداوند را می‌رساند. برخی از صحابه نیز بر نفاق او شهادت داده‌اند.
مطالب خلاف واقع که از سوی غافلان و جاهلان و معاندان، به پیروان مکتب اهل بیت نسبت داده می‌شود، دروغهای جدیدی نبوده و چون ورشکست و مفلس شده‌اند و طبق ضرب المثل معروف «تاجر که ورشکسته می‌شود پول خورده‌ها و قِران‌ها را می‌شمارد» به همان داشته‌های اندک قبل رجوع کرده‌اند.
اهل سنت معتقد هستند حضرت زهرا (علیهاالسلام) سرور زنان اهل بهشت هستند، اما ایشان ادعای مالی خاصی داشتند که از نظر ابوبکر مطرود بود. حال سوال اینجاست حق با چه کسی بود؟
شجره خبیثه بنی امیه، همواره در دشمنی با اهل بیت رسول گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) لحظه‌ای کوتاهی نکرده است. یکی از لکه‌های ننگی که تا ابد در دامن معاویه و دوستدارانش باقی خواهد ماند، مساله سب و لعن مقدسات اسلام است که تا سالها پس از مرگ معاویه، توهین و جسارت به اولین مسلمان دنیای اسلام، امیرالمومنین (علیه‌السلام) ادامه داشت.
از جمله اهداف مهم برای مطالعات و تحقیقات اسلام شناسی در اسرائیل، شناخت مسائل و موضوعات اختلافی میان فرقه‌ها و نحله‌های اسلامی و استفاده از آن‌ها در راستای ایجاد تفرقه میان پیروان این فرقه‌ها و نحله‌هاست.
واقعه‌ی غدیر مهم‌ترین اتفاق بعد از مبعث رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است. باید گفت علت این امر مهم، ثمره‌ی رسالت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است، یعنی امامت و خلافت امتداد مسیر رسالت است که عده‌ای با غصب مقام خلافت، امت را از مسیر هدایت منحرف کردند. در این‌جا یک سوال پیش می‌آید؛ آیا امیرالمومنین (علیه‌السلام) از حق خود دفاع کردند؟
به واقع شکست ظاهری و شهادت مظلومانه امام حسين عليه السلام و فرزندان پيامبر (صلى الله عليه و آله) خطّ بطلانى بود برچهل سال تبليغات مسموم بنى‌اميّه كه با نيرنگ و فريب، خود را دولت اسلامى جا زده بودند.حماسه امام حسين (عليه السلام) چهره اسلام واقعى را به مردم نشان داد و نقاب از چهره دروغ‌گويان اموى برداشت و نامشروع بودن سلطنت آنان را به اثبات رساند
در کتب روایی اهل سنت، بر اساس اقرار و اذعان خلفای سه‌گانه، امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) را برتر از خود می‌دانستند و همواره از عمل غصب خلافت، پشیمان و سرزنش کننده‌ی خود بوده‌اند؛ اما بعضی از جاعلان عنوان، با ایجاد تحریف، این مساله را خلاف واقع نشان می‌دهند. با یک تحقیق ساده در کتب اهل سنت، برتری مولا علی (علیه‌السلام) اثبات می‌شود.
بد عهدی و بی مهری امت‌ها نسبت به انبیا و اولیای الهی، واقعیتی است که در تمام دوران‌ها، برای ادیان مختلف اتفاق افتاده است. پاداش رسالت، همواره از جانب امت‌ها در قبال تقدیر از انبیا مطرح شده و تنها پیامبری که درخواست اجر رسالت از امتش کرده، پیامبر اسلام بود. پاداش رسالت نبی اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، مودت اهل بیت (علیهم‌السلام) است.
مورخین اهل سنت با اقرار به فضائل امام حسن (علیه‌السلام) در کتاب‌هایشان به کرامت و بزرگی و بخشش ایشان اقرار کرده‌اند. دوران حیات امام (علیه‌السلام) در زمانه‌ای سپری شد که بیشتر مسلمانان درگیر دنیاپرستی و هوای نفس بودند. امام (علیه‌السلام) با بخشش اموال خود به فقرا و آزاد کردن بندگان و زهد و دوری از دنیا، اسلام واقعی را به عالمیان نشان دادند.
مسئله وفات یا شهادت پیامبر گرامی اسلام یکی از موارد اختلافی در جهان اسلام است؛ بطوریکه برخی از شیعیان و اهل‌سنت قائل به مسموم شدن ایشان و برخی دیگر منکر آن گردیده‌اند حاكم نيشابورى عالم معروف اهل‌سنت در كتاب معتبر المستدرك على الصحيحين و محمد بن سعد در طبقات و بخاری در صحیح خود و احمد ابن حنبل در مسندش قائل به این مطلب شده‌اند.