آسيب شناسي مشترك

ورزشهای شرقی از قبیل یوگا، ووشو، تایچیچوان و غیره... که خواستگاه آنان کشورهای آسیای شرقی میباشند، برگرفته از ادیانی چون بودا میباشند و هر کجا باشند حامل این نوع ادیان هستند که ناخواسته تأثیر نامطلوب خود را بر مخاطبین خود میگذارند. در این بین متأسفانه مسئولین دولتی نیز به ترویج آن دامن میزنند.

با بررسی مختصری در طول تاریخ به مدعیان دروغینی بر میخوریم که برای اثبات ادعاهای خود به مقولهی خواب استناد کردهاند. آنها خواب را دلیلی برای کشف حقیقت میدانستند. احمد بصری نیز از این ترفند به عنوان ابزاری برای اثبات ادعاهای خود استفاده کرده است. اما رؤیا و خواب در جایگاهی نیست که در تشخیص مصداق حجت الهی بتوان به آن استناد کرد.

عرفان در زبان عربی به معنای شناخت دقیق است. در اندیشه عارفان مسلمان عرفان، راه و روشی است که طالبان حق برای رسیدن معرفت حق بر میگزینند. حال اگر یافتههای سالک یا عارف صرفا درونی و بر اساس توهمات و فعل انفعالات شیمیایی در مغز نبود؛ بلکه در ارتباط با واقعیتهای معنوی هستی تجربه شده، عرفان او حقیقی است.

یوگا به عنوان ورزش در کشورهای اسلامی نفوذ کرد تا به مرور زمان شاهد ترویج آموزههای بودا در این کشورهی اسلامی باشیم. نسل جوان با فراگیری آموزههای بودا در قالب عرفان بیشک در خطر تفکرات پوچ گرایی و التقاطی قرار میگیرند و نمیتوان از این موضوع به سادگی عبور کرد.

رژیم کودک کش اسرائیل برای از بین بردن روحیه جهادی جوانان این مرز و بوم، با حمایت و ترویج تفکرات انحرافی پائولو کوئلیو درصدد تضعیف اعتقادات اسلام ناب محمدی است تا همچنان در خاورمیانه به ظلم و ستم خود ادامه دهد و با از بین رفتن باورهای اسلامی، جای پای خود را در منطقه محکم کنند.

سوء استفاده فرقه حلقه از واژه عرفان، امری غیر قابل انکار است. عرفانی که ارائه دهند سلوک عنکبوتی عرفان کاذب حلقه است و ما باید با هوشیاری کامل فریب ظاهر شعار و القاب این فرقه ضاله نخوریم تا تاریخ تکرار نشود و بار دیگر مسجد ضرار ساخته نشود.

انسان علاوه بر تأثير و تصرف عمومى، از اقتدار خاص و بالايى برخوردار است كه چه به لحاظ شناختى و چه به لحاظ عملى و ارادى بر جهان هستى سيطره دارند و گاهى باعث آن مى شود كه اعمالى همچون كرامت و اعجاز از او صادر شود، ولی در این مسیر شیادان زیادی هستند که رهزن مردمان ساده لوح هستند.

كشورهاى غربى براى تسلط بر منابع سرشار كشورهاى اسلامى همواره از ابزار تفرقه و فرقهسازى استفاده نموده اند و تلاش نموده اند با فرقهسازی و یا با بزرگ نمايى اختلافات مذهبى و پرنگ نمودن آن به اصطلاح از آب گل آلود ماهى بگيرند و بدين طريق به اهداف شوم خود دست يابند ردپاى اين سياست شيطانى را مىتوان در كشورهاى اسلامى جستجو نمود.

ساختار بازاری، مصرفی و تفننی که با مفهوم سبک زندگی تعریف میشود، مجالی برای ورود معنویت اصیل به زندگی باقی نمیگذارد. زندگی امروزی با معنویتها و دینهای اصیل که هدفشان تزکیه و تربیت انسان بود، سازگار در نمیآید. معنویت حقیقی برنامهای برای تحول در اعماق وجود انسان است، نه صرفا بازی در سطح و سبک زندگی.

نظام سرمایهداری با در اختیار داشتن نظام تولید حقیقت مجازی میکوشد آرمانها و ارزشهای خود را به جای اینکه از طریق یک جنبش با صد نفر پیرو بیان نماید، توسط صدها شبهجنبش که هر کدام تعداد کمی عضو دارند و اعضای مشترک نیز بین آنها زیاد است، عرضه کند. به این ترتیب نوعی بازنمایی تکثر صورت گرفته و کمبود تعداد اعضا با افزایش تعداد شبهجنبشها جبران شده است.

لیبرالیسم الهیاتی از آنرو اهمیت پیدا میکند که هرکدام از ادیان و سنتهای کهنِ معنوی را دارای بهرهای از حقیقت میداند و درصدد است تا در این بهرهها شریک شود و از آنها برخوردار گردد. از اینرو به تکثرگروی دینی اقبال نشان میدهد تا از این رهگذر باب گفتوگو میان ادیان گشوده شده و حقیقت در میان آنها جریان یابد و جابهجا شود.

خرافات در امور معنوی به جهت اینکه آزمونپذیر نیستند، پیدا میشود. با توجه به آزمونپذیر نبودن امور معنوی، اگر تعالیم از سرچشمههای الهی جدا شود، لبریز از خرافات و پندارها و اوهام خواهد شد. آنچه میتوان مانع از نفوذ خرافات به افکار و باورهای مردم شود، علوم روز نیست، بلکه خودشناسی بر شالودهای معنوی است که ساختار فطرت را مشخص میکند و انسان را با آنچه حقیقتا میخواهد، آشنا و روبرو میسازد.

بسیاری از روشنفکران دینگریز، دین را آغشته به تعبّد کورکورانه و آلوده به تعصب میپندارند: «بزرگترین نقدی که بر طرز تفکر و نحوۀ معیشت سنتی میتوان داشت این است که تعبّدی و طالب تسلیم و تقلید و به همین جهت استدلال گریز و حتی استدلالستیز است.» شاید این پندارها و پیکارها با دین و پناهجویی به دامان عقلانیت سکولار در دنیای مسیحیت معقول به نظر برسد؛ اما در قلمرو معنویت اسلامی ابهام و تعارض زیادی پیدا میکند.

مفهوم «نوپدید» که معمولا آن را با وصف «NEW» در عبارت جنبشهای معنوی نوپدید به کار میبرند، اینطور تعریف میشود؛ حرکتهای معنوی که در واکنش به مقتضیات مدرنیته به وجود آمدهاند؛ یعنی رویکرد حذفی یا فروکاهندۀ مدرن نسبت به دین و معنویت واکنشهایی را ایجاد کرده که به صورت جنبشهای معنوی نوپدید تعریف میشوند.