شاهنامه

از مطالعه شاهنامه در می یابیم که فردوسی یک مسلمان و حتی یک شیعه متعصب بوده است. اندیشه توحیدی اسلام در رگهای شاهنامه جریان دارد و در جای جای آن مشاهده می شود و امکان ندارد شخصی با این افکار بلند و متعالی، مبلغ و مروج بت پرستی و خرافات منسوب به زرتشت باشد.

موبد دکتر جهانگیر اوشیدری در زمینه شاهنامه نیز پژوهشهای ارزندهای داشتند. لیکن آنچه مدنظر ما قرار گرفته است، عقیده ایشان پیرامون حکیم ابوالقاسم فردوسی (سراینده شاهنامه) و مذهب اوست. موبد اوشیدری در کتاب «دانشنامه مزدیسنا» به صراحت بر مسلمان بودن و شیعه بودنِ فردوسی تأکید کردند. وی پس از بیان اختلافات میان فردوسی و سلطان محمود غزنوی...

حکیم ابوالقاسم فردوسی، مسلمان و شیعه مذهب بوده؛ در ابتدای شاهنامه، پیروی از محمد و آل محمد را طریق رستگاری نامیده است. او میگوید که منِ فردوسی، بندهی اهل بیت پیغمبرم و راه نجات، تبعیت از محمد و آل محمد است.

فردوسی میگوید که شاهنامه، کتاب تاریخ است. تاریخی که بخشهایی از آن با زبان رمز و راز بیان شده است. شاهنامه اگر اسطوره هم باشد باز هم گویای باورها، آرمانها و فرهنگ ایران باستان است و از این حیث، اهمیت دارد.

حکیم ابوالقاسم فروسی در سرودن شاهنامه، از ادبیات قرآنی نیز بهره بُرده است. برای نمونه وقتی میخواهد آفرینش خداوند را ستایش کند، میگوید سپاس آن خدایی که با کاف و نون، جهان را آفرید و این همان آیه قرآن است که میفرماید: إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ...
در پاسخ به ترامپ: ما جای نامه، شاهنامه میفرستیم! ...
باید شکست این هیبت پوشالیاش را
آورده در میدان خشاب خالیاش را
وقت رجز خواندن چکامه میفرستیم
ما جای نامه، شاهنامه میفرستیم
تلاش خیانتکاران داخلی برای پیوستن جمهوری اسلامی ایران به معاهده (کنوانسیون) ممنوعیت یا محدودیت کاربرد برخی سلاحهای متعارف (بخوانید: خلع سلاح ایران )
حکم قرآن: هر چه در توان دارید، بر قدرت نظامی و تسلیحاتی خود بیافزاییـد تا دشمنان را به هراس افکنید (انفال: ۶۰).
فردوسی در شاهنامه میگوید: رودابه مادر رستم از نوادگان ضحاک تازی بود. زال پسر سام، رودابه دختر مهراب را (که از نوادگان ضحاک بود)، به همسری گرفت و این پیوند، رستم زاده شد. به عبارتی، رستم دو رگه ایرانی – عربی بود.

برخی می گویند فردوسی در شاهنامه گفته که زرتشتیان آتش پرست نبودند، بلکه آتش را قبله خود میدانستند. در پاسخ میگوییم: اولاً: به گواهی شاهنامه پژوهان بزرگ، این ابیات الحاقی هستند. ثانیاً: مربوط به ایرانیان پیش از زرتشت هستند (نه زرتشتیان) و اما درباره زرتشتیان، فردوسی به روشنی آنها را آتش پرست نامیده است.

از زبان پارسی باستان فقط یک چهارم باقی مانده است:
ربع زبان ماند از آنان بجای
ورنه نماندی اثری زان بجاییافت ز فردوسی شهنامه گوی
شاعری و شعر و زبان آبروی

در شاهنامه، کیخسرو یک کارگزار لایق و یک فرمانروای مورد ستایش است. یکی از ویژگیهای او این است که در رعایت عدالت، میکوشید بین خویشاوند و غیر آن، تفاوتی قائل نباشد.

در شاهنامه میخوانیم: توس سابقه و کارنامهای خوب داشت، قدرتمند و توانا بود، اما در پیروی از فرمانروای حق، دقیق نبود، اصطلاحاً ولایتمدار نبود، مغرور و خوشگذران هم بود. کیخسرو (فرمانروا) به او مأموریتی دارد. اما توس با تمام قدرت، کار را خراب کرد! همین سبب شد که ایران آسیب ببیند.
لیلا پهلوی (دختر محمدرضا پهلوی و فرحالسادات طباطبایی دیبا) که به افسردگی شدید مبتلا بود، در سال 1380 با مصرف بیش از حد قرصهای غیر مجاز و مواد مخدر، خودکشی کرد.