علمای فریقین، نام وهابیت را برای یک گروه ایجاد شده در قرن دوازدهم به کار برده‌اند؛ پس از گذشت یک و نیم قرن از زمان پیدایش وهابیت، تمام تلاش مفتیان وهابی این شد که نامی از وهابیت برده نشود و به آنان سلفیه و سلفی گفته شود. محققین و علمای مذاهب اسلامی فهمیدند که وهابیان با استفاده از عنوان سلفیه، قصد دارند خود را بین مذاهب اسلامی و گروه عظیم سلفیان اهل‌سنت قرار دهند تا هیچ مقاومتی در برابر تبلیغ تفکر تکفیری آنان صورت نپذیرد.

شریعت سنگلجی از شخصیت‌هایی است که نمی‌توان تأثیرپذیری او از اهل‌سنت و وهابیت را انکار کرد. وی در یکی از سفر‌های خود به حج، با مطالعه آثار وهابيان، به آموزه‌هاى وهابیت گرايش پيدا كرد؛ بر همین اساس است که عده‌ای، شريعت سنگلجى را اوّلين كسى مى‌دانند كه عقايد وهابيت را در ايران ابراز كرد و افرادی را دور خود گرد آورد.

وهابیون معاصر معتقدند بین عالم دنیا و عالم برزخ رابطه‌ای برقرار نیست و آنچه نقل شده استثناء است؛ پاسخ این است که مهمترین نشانه بر اثبات یک اعتقاد، وقوع آن است؛ ارتباط اهل برزخ با زندگان، گاه در هنگام زیارت قبور آنان صورت می‌پذیرد؛ گاهی به صورت عرضه اعمال زندگان برای آنان بیان شده و گاهی نیز روح مردگان با روح زنده‌ها در خواب ملاقات می‌کنند که این صورت‌ها در روایات بسیاری ذکر شده‌اند.

سید ابوالفضل برقعی، از روحانیون معاصر ایران است که دیدگاه‌های خاص و متناقضی دارد؛ بسیاری از عقاید تشیع که توسط خود او احصاء و ضروری اعلام شده، در آثار دیگرش نفی و باطل گردیده است. با نگاهی به فهرست مطالب ارائه شده در کتب برقعی، مشخص می‌شود که دقیقاً همان مطالب اعتقادی در آن درج شده است که وهابیت همواره به‌خاطر آنها به شیعه حمله می‌کند.

آیا اهل‌سنت درباره یزید بن معاویه، هم‌نظر و هم‌عقیده ابن‌تیمیه‌اند؟ منتظر پاسخ اهل‌سنت هستیم! ...

در محرم سال 61 قمری امام حسین (ع) و یارانش توسط عاملان یزید به شهادت رسیدند و بدین ترتیب یکی از بزرگترین فجایع بشری به وقوع پیوست؛ با این حال عده‌ای سعی دارند که یزید ملعون را از این جنایت مبرا بدانند. ذهبی می‌گوید: یزید حكومتش را با كشتن و شهادت حسین (ع) آغاز كرد و با قیام حرّه پایان بخشید.