شبه معنویت های شرقی

باور دشمن اصلی استعمار و استثمار است. انسانهای باورمند در طول تاریخ با گردنکشان جوامع بشری مبارزه کرده و تا پای جان با آنها جنگیدهاند. افراد بیباور، لاابالی، عشرتگرا و اهل دود و دم و شکم و پایین شکم هرگز دشمن استعمار نبودهاند. همۀ مبارزین از مساجد و معابد و کلیساها برای دفاع از دین و آیین پیامبرانشان بپا خاسته و پوزۀ گردنکشان را به خاک مالیدهاند.

اشو یکی از مدعیان عرفان در کتاب «آواز سکوت» به بحث صوفیگری (تصوف) میپردازد. وی در این مبحث اول در اهمیت تصوف صحبت کرده و آن را بسیار وسیع معرفی میکند. به طوری که همه ادیان را در خود جای داده و هر دینی را نیازمند به صوفیگری دانسته اما میبینیم که وی با کلیگویی نامفهوم از صوفیگری عبور کرده و چندین صفحه در خصوص آن صحبت میکند.

در عقاید قادیانیه آمده است که آیات قرآن، دلالت بر خاتمیت پیامبران ندارد و خداوند به سخن گفتن با بندگان خود ادامه میدهد، البته شریعت اسلام تا آخرالزمان پایدار است، ولی مردانی ظهور میکنند که نور وحی پیامبر را میگیرند و در هیئت مصلحان ظاهر میشوند. به ادعای فرقه منحرف قاديانيه یکی از این پیامبران غلام احمد است ! که تنها پیامبر غیر شریعت آورِ خداست!

بسیاری از مدعیان دروغین و گروههای انحرافی در طول تاریخ رشد و کامیابیهایی داشتهاند و حتی گاهی حکومتهایی تشکیل دادهاند، فعالیتهای علمی، سیاسی، و اجتماعی داشتهاند و برخی از صدر اسلام تاکنون هم باقی مانده و فعالیت دارند (اسماعیلیه، زیدیه و...) ولی بقای آنها دلالت بر حقانیت آنها ندارد، در واقع، آیه، مدافع هرگونه مدعی رسالت و امامت و ارتباط...

یک از عرفانهای نوظهور هندی، عرفان «اوشو» میباشد. اوشو (1931-1990) شخصی است که در سال 1957 فوق لیسانس فلسفه دریافت کرده و در دانشگاه سانسکریت راجپور تدریس میکرد و در سال 1966 به رتبهی پروفسوری فلسفه در دانشگاه جبلپور دست یافت. وی در سال 1980 با دعوت مریدانش به نام سانیاسین (به معنای دوستداران عشق) وارد آمریکا شد...

طبق ادعای سایت اصلی فالون دافا، بعد از معرفی دافا به مردم چین در سال 1992 بسیاری از افراد به این روش علاقهمند شدند. به طوری که پس از گذشت حدود هفت سال پس از معرفی آن، نزدیک به 100 میلیون نفر جذب آن شدند. در حال حاضر، فالون دافا در بیش از 60 کشور جهان تمرین میشود. تا قبل از سال 1999 که هنوز هنگجی به آمریکا مهاجرت نکرده بود، همواره تأکید داشته...

یکی از فرقههایی که اخیراً تحت تأثیر فرق هندی و آمریکایی در ایران منتشر شده فرقهی رامالله است. این فرقه نیز همانند دیگر فرق، مدعی وحدت آیینها بوده و خود را در عین اینکه آورندهی دین جدید معرفی نکرده است ولی بهعنوان مفسر واقعی آیینها و منجی انسانها معرفی نموده است. نام رامالله برگرفته از تفکر یکیاز شعرای هند به نام «کبیر» است. کبیر شاعری بود از اهل بنارس که...

یکیاز ویژگیهای برخی از آیینهای نوظهور معنوی دامن زدن به گرایشها و امیال جنسی است. شاید خوانندگان عزیز با دیدن این عنوان تعجب کنند. زیرا تا دوران اخیر همواره نام عرفان و معنویت با پاکدامنی و پرهیز از تمایلات جنسی همراه بوده است. عرفان و رهبانیت مسیحی، عرفانهای هندی و جینی و بودایی و صوفیان مسلمان همواره پیروان خود و سالکان مسیر معنویت را نهتنها از...

یکی از ویژگیهای عرفانهای دروغین و آیینهای نوظهور معنوی، نفی واقعگرایی ارزشی است. توضیح آنکه بسیاری از عرفانهای جدید و آیینهای نوظهور معنوی، متأثر از ارزشهای سکولار و لیبرالیستی حاکم بر فرهنگ غرب، همۀ ارزشهای دینی، اخلاقی، سیاسی و اجتماعی را غیر واقعی میدانند و مدعیاند بدی یا خوبی رفتارهای اختیاری انسان، بستگی به میل و سلیقۀ افراد و...

از نظر اسلام، «انسان کامل، کسی است که به سرمنزل حق و حقيقت، که همان کمال مطلق، علم مطلق، قدرت مطلق، زيبايی مطلق و جمال مطلق است، برسد.» بنابراین دين اسلام درباره انسان کامل، نظريهای بسيار عالی دارد که از همه نظريات بيانشده، دقيقتر و جامع تر است. اما به نظر اوشو، انسان کامل کسی است که...

از نظر اوشو در عشقهای زمينی، عشق، فقط جاذبه جنسی است که اگر اين عشق، همراه با غرايز باشد، استمرار خواهد داشت. در جايگاه زمينی، عشق، فقط جاذبهای جنسی است که بسياری از انسانها گرفتار آن شدهاند. از ويژگیها و خصايص عشق مادی اين است که هرگز دوام ندارد و اگر با غرايز همراه نباشد، میبايست براي چيزهايی که پس از آن پيش...

اوشو درباره انسان کامل، ویژگیهایی را مطرح میکند که باهدف قرار دادن آنها، انسان علاوه بر اینکه میتواند مسیر رشد و تکامل خود را بپیماید، خواهد توانست انسان آرمانی و به کمال رسیده را نیز شناسایی و از او الگو گیری کند. در نگاه اوشو اولین ویژگی که انسان کامل باید داشته باشد، عاشق بودن است و کسی که عاشق نباشد و عشق نورزد، هیچگاه از...

عرفان اوشو از جمله مکاتب عرفانی لذتگرا و لذت جوست که انسان را به بهرهوری از دنیا و لذات جسمانی، مانند لذت جنسی، رقص و پایکوبی، سرور و شادی و... دعوت کرده، و لذتجویی را پُلی برای رسیدن به رشد و کمال میداند؛ بنابراین در نظر اوشو اگر انسان، هوسهایش را کنترل کند، کار او به منزله ایستادن در برابر کمال محسوب خواهد شد. او میگوید: «نسبت به لذات جسمانی...

در حقیقت باید گفت که از نظر اسلام، مرگ پایان راه و زندگی نیست بلکه آغاز راهی است که به طریق آن به جهانی دیگر منتقل میشوید؛ و این جهان با همه عظمتش تنها مقدمهای برای جهانهای گستردهتر و فراختر، جاودانی و اَبدی است. و به سخنی دیگر مرگ نهتنها موجب نمیشود تا زندگی، پوچ و بیهوده جلوه کند بلکه به زندگی این جهانی معنا و مفهوم میبخشد...