پايگاه جامع فرق، اديان و مذاهب_ برپايی قيامت ازنظر اديان ابراهيمی، امر مسلمی است؛ اما گاهی در وقايع آخرت اختلافاتی وجود دارد، مثلاً در انجيل متی آمده است كه صدوقيان (فرقه‌ای از يهوديان) از مسیح درباره ازدواج در قيامت سؤال کرده‌اند و مسیح ازدواج در قيامت را کاملاً انكار كرده است: «در همان روز، صدوقیان که منکر قیامت هستند نزد او آمده، سؤال نموده، گفتند: ... در میان ما هفت برادر بودند که اوّل زنی گرفته، بمرد و چون اولادی نداشت زن را به برادر خود ترک کرد؛ و همچنین دومین و سومین تا هفتمین؛ و آخر از همه آن زن نیز مرد. پس او در قیامت، زن کدام‌یک از آن هفت خواهد بود زیرا که همه او را داشتند؟ عیسی در جواب ایشان گفت: ... در قیامت، نه نکاح می کنند و نه نکاح کرده می شوند، بلکه مثل ملائکه خدا در آسمان می باشند.» [1]

اما در اسلام، علاوه بر پاداش‌های فراوانی كه در بهشت به مؤمنین عطا می‌شود، ازدواج زنان و مردان صالح هم به‌عنوان يك پاداش مضاعف به آنان بشارت داده‌شده است: «وَ بَشِّرِ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ ... وَ لَهُمْ فيها أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ هُمْ فيها خالِدُونَ [بقره / 25]؛ و كسانى را كه ايمان آورده ‏اند و كارهاى شايسته انجام داده ‏اند، مژده بده كه براى آنان بهشت‏ هايى است كه از زيرِ [درختانِ‏] آن نهرها جارى است؛ هرگاه از آن بهشت‌ها ميوه ‏اى آماده به آنان روزى دهند، گويند: اين همان است كه از پيش، روزىِ ما شده است و از انواع ميوه ‏ها كه [در طعم و گوارايى‏] شبيهِ هم است، نزد آنان آورند؛ در آنجا براى ايشان همسرانى پاكيزه است؛ و در آنجا جاودانه ‏اند.»

ممكن از سؤال شود: وقتی بهشتيان در ناز و نعمت به سر می‌برند پس ازدواج در بهشت چه فایده‌ای برای آنان دارد؟ يكی از نعمت‌های بهشتی داشتن آرامش و خوشحالی است همچنان كه قرآن كريم فرموده است: «جنَّات عدن يدخلونها ... و قالوا الحمدالله ‏الذى أذهب عنّا الحزن [فاطر/ 33- 35]؛ پاداش آنان باغ‌های جاويدان بهشت است كه در آن وارد مى ‏شوند... و مى‏ گويند: همه ستايش‏ ها ويژه خداست كه اندوه را از ما برطرف كرد.» قطعاً همراهی همسری با ویژگی‌هایی كه قرآن كريم برای همسران بهشتی بيان كرده است، موجب آرامش بيشتری برای مؤمنین خواهد شد: «فيهِنَّ قاصِراتُ‏ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ [الرحمن/56]؛ در آن باغ‌های بهشتى زنانى هستند كه جز به همسران خود عشق نمى‌ورزند؛ و هيچ انس و جن پیش‌ازاین‌ها با آنان تماس نگرفته است.» با چنين همسرانی مژده شادی به مؤمنین در بهشت داده می‌شود: «ادْخُلُوا الْجَنَّةَ أَنتُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ تُحْبَرُونَ [زخرف/ 70]؛ به آن‌ها خطاب مى ‏شود: شما و همسرانتان درنهایت شادمانى وارد بهشت شويد.»

پی‌نوشت:

[1]. ترجمه قديم انجیل متی 22: 23 – 30.