پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مسئله امامت یکی از مسائل بااهمیتی است که در کانون توجه قرار داشته است. پیامبر اعظم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) امت اسلام را همواره به پیروی از امامان و معصومین سفارش می‌فرمود. اما بعد از رحلت آن بزرگوار این موضوع پراهمیت و باارزش دست‌خوش حوادثی از سوی دشمنان مغرض گشت تا جایی که گفتند بعد از پیامبر، مردم‌سالاری کافی است و نیازی به وصی و جانشین برای ایشان نمی‌باشد و وقتی متوجه شدند این فکر کارآمد نیست و باید وصی و جانشین برای پیامبر معرفی شود، جامعه را دچار انحراف نمودند و گفتند «منّا امیر و منکم امیر» از هرگروهی شخصی را به‌عنوان امیر و خلیفه تعیین کنیم. سپس سقیفه را تشکیل دادند و صدها انحراف در این موضوع به وجود آوردند.
متأسفانه در خرافات و عقاید باطلی که درباره‌ی اهل‌بیت به وجود آمده و آورده‌اند گروهی نیز که دوستان جاهل و نادان هستند در یاری کردن دشمنان جهت بد معرفی کردن اهل‌بیت (علیهم‌السلام) سهم بسزایی داشته و دارند و به همراه آن دشمنانی که فضائلی برای اهل‌بیت (علیهم‌السلام) می‌ساختند تا عقلا آن را قبول نکنند و درنتیجه اهل‌بیت(علیهم‌السلام) نزد عقلا و اندیشمندان موقعیت و ارزش واقعی خود را پیدا نکنند.
متأسفانه امروزه نیز همان خرافات و فضائل دروغین بعضاً در حال رواج در سطح جامعه است.
دو گروه درباره‌ی اهل‌بیت (علیهم‌السلام) مرتکب خیانت شدند و باعث ایجاد خرافات و انحرافات در این مکتب اصیل الهی گردیدند. همچنان که حضرت علی (علیه‌السلام) می‌فرماید: «یهلک فیّ اثنان: محبّ غال و مُبغض قال»،[1] دو گروه درباره‌ی من هلاک شدند: ۱. محبین و دوستان غلو کننده؛ ۲. دشمنان و کسانی که بغض مرا داشتند.
گاهی دوستی‌های ما نسبت به ائمه (علیهم‌السلام) ناآگاهانه است، یعنی نه‌تنها باعث افزایش عزت و آبروی آن‌ها نمی‌شویم؛ بلکه با رفتار ناشایست خود نعوذبالله باعث خواری و شرمندگی آن‌ها می‌شویم.
غلوکنندگان: گروهی براثر افراط و غلو در مورد حضرت علی (علیه‌السلام) به بیراهه کشیده شده‌اند و از هدایت دور مانده‌اند، به این افراد غالی یا غلوکننده می‌گویند و این گروه فرقه‌های متعددی را تشکیل می‌دهند که معروف‌ترین این فرقه‌ها، فرقه اهل حق می‌باشد.
اهل حق‌های امروزی به سه گروه تقسیم می‌شوند:
الف) گروه‌های شیطان‌پرستان، آن‌ها شیطان را تقدیس می‌کنند و خوک را مقدس می‌شمارند و از گوشت آن می‌خورند و با طهارت مخالف‌اند.
ب) گروه‌های علی اللهی که شامل تعداد بسیاری از طایفه‌های اهل حق می‌شوند، اینان می‌گویند که حضرت علی (علیه‌السلام) جسماً و ذاتاً خداست. دین خود را از اسلام جدا می‌دانند و واجبات شرعی را قبول ندارند.
ج) اهل حق‌های به ظاهر مسلمان که خود را شیعه امامی می‌دانند.[2]
تمام فرقه‌های اهل حق در پنج مورد با هم اشتراک دارند که این پنج مورد عبارت‌اند از: ۱. سر سپردن؛ ۲. داشتن پیر و دلیل؛ ۳. نیاز دادن به جای نماز خواندن؛ ۴. روزه‌ی سه روزه گرفتن؛ ۵. شارب و سبیل داشتن.[3]
مدح‌ها و تمجید‌های جاهلانه: یکی از انحرافاتی که درباره‌ی اهل‌بیت (علیهم‌السلام) متأسفانه امروزه بسیار رواج پیدا کرده است، مدح و تمجیدهای بی‌معنا، بی‌فایده، مبتذل و بعضاً مُضرّ است که از آن مضرات می‌توان به رواج تمثال اهل‌بیت (علیهم‌السلام) براساس همین مدح‌ها و سرگرم‌ شدن‌ها با این مدح‌های بی‌ارزش و فاصله گرفتن از فضائل حقیقی اهل‌بیت (علیهم‌السلام) که همان عبودیت و بندگی آن‌ها به ساحت مقدس پروردگار است، اشاره کرد.[4]

پی‌نوشت:

[1] . علامه مجلسی، بحارالأنوار، ج ۲۵، تهران: نشر اسلامیه، ۱۳۷۹، ص ۲۷۰.
[2] . داود الهامی، سیری کوتاه بر مرام اهل حق، قم: نشر سپهرآذین، ۱۳۸۵، ص ۱۰.
[3] . همان، ص ۵۶.
[4] . سیدمحمدرضا میرحبیب الهی، خرافات، قم: نشر وحدت بخش، ۱۳۹۳، ص ۱۰۵.

جهت مطالعه بیشتر بنگرید به: سیدمحمدرضا میرحبیب الهی، خرافات...