در دین زرتشتی، زن، حیوانی از نسل اهریمن شمرده شده است. گذشته از این، یکی از باورهای زرتشتی درباره تفاوت مرد و زن از این قرار است که اگر زنی شوهر نکند مرگ ارزان (یعنی سزاوار مرگ / لایقِ کشته شدن) می‌شود.

حکیم ابوالقاسم فردوسی در «شاهنامه» می‌نویسد: ایرانیان در مرگ پیروز (شخصیت مشهور شاهنامه و از شاهان ایرانی) عزاداری کرده، به خود لطمه زدند و خاک بر سر ریختند.

جبهه سعودی-صهیونیستی برای زمین زدن «مذهب شیعه» هر کاری می‌کند. حتی ترویج شعارهای آریایی و ضد اسلامی و...! حتی ترویج نمادهای ساسانی و هخامنشی و زرتشتی و... از همین روی، شبکه "ایران اینترنشنال" (Iran International) وابسته به عربستان سعودی، ریاکارانه برای ویرانی طاق کسری (ایوان مداین) اشک می‌ریزد!

استاد عبدالحسین زرینکوب از بزرگترین تاریخ شناسان معاصر ایران نیز در کتاب «تاریخ مردم ایران» می‌نویسند که خویذوَگدَس (همبستری با محارم) در جامعه ساسانی رواج داشت که پس از ورود اسلام به ایران این رسم، محدود و ممنوع شده و رفته رفته از میان رفت.

موبدان زرتشتی و اشراف ساسانی، از ابتدا نسبت به مسلمانان کینه به دل داشتند و می‌گفتند که مسلمانان، متجاوز هستند و رفتارشان با «ما» درست نیست. اما به قول استاد زرینکوب، موبدان و اشراف ساسانی، وقتی قدرت دست خودشان بود همین بلاها را بر سر دیگران می‌آوردند. به تعبیری دیگر، مسلمانان چوب خدا را در دست داشتند. البته برخلاف ضرب المثل معروف که «چوب خدا صدا ندارد» آن چوب خیلی هم صدا داشت!

قربانی کردن گوسفند و بز و گاو و اسب در فرهنگ هخامنشی و ایضاً در جامعه زرتشتی همواره وجود داشته و دارد. آنان خیلی خیلی بیشتر از مسلمانان حیوانات را قربانی می‌کردند. حتی در مواردی مرسوم بوده که حیوان را قبل از قربانی شکنجه می‌کردند...