گفته‌اند در روایتی از اصول کافی آمده است که امام سجاد (علیه‌السلام) با یزید بیعت کرده است، و این حدیث را علامه مجلسی حسن دانسته است؛ باید بگوییم که در این روایت قضیه‌ای تاریخی وجود دارد که قطعاً اتفاق نیافتاده و همین مسأله ثابت می‌کند که حدیث اشتباه بوده و صحیح نمی‌باشد، بنابراین جزئیات روایت نیز نمی‌تواند قابل قبول باشد.

اهل سنت می‌گویند آیه «ولایت» دلالت بر امامت حضرت علی (علیه السلام) ندارد. چون جمله «والذین آمنوا» جمع است و اگر مراد خداوند حضرت علی (علیه السلام) بود، باید به صیغه مفرد این جمله را می‌آورد. به آنها پاسخ می‌دهیم که خداوند در موارد متعددی کلمه جمع آورده و اراده مفرد کرده است و شما نیز پذیرفته‌اید. ولی در اینجا به خاطر تعصب نابجا نمی‌پذیرید!

کلام علما و بزرگان در وصف عظمت پیاده روی اربعین حاکی از واقعیتی، غیر قابل انکار است وسیره وعمل و گفتار علما جواب محکمی است بر دهان یاوه‌گویان، همان کسانی که شبهه پراکنی می‌کنند ومی‌گویند از راه دور زیارت کردن وبه قلب دوست داشتن کافی است و دیگر زیارت قبررفتن لازم نیست، اهل بیت به سختی شما راضی نیستند.

شیعه تاریخ خویش را با کربلا رقم می‌زند، از این رو در نزد او همیشه عاشوراست، هر زمینی کربلاست و هر ماهی محرم است. همیشه حسین (علیه السلام) بر ریگزارهای تفتیده کربلا شهید می‌شود، همیشه زینب پرده دورویی و تزویر را می‌درد و پیام آزادگی را به گوش همگان می‌رساند. در این مذهب، سال با محرم آغاز می‌شود و محرم ماهی است که اعتبار خویش را از خون جوشنده اباعبدالله الحسین (علیه السلام) می‌گیرد...

از جمله شبهاتی که دشمنان مکتب تشیع مطرح می‌کنند، اینکه عزاداری و نوحه‌سرایی نکنید، زیرا نوحه‌سرایی از اعمال جاهلیت است. این در حالی است که امام باقر در مصیبت جدشان امام حسین گریه کرده و می‌فرمودند: هر مومنی که به خاطر شهادت حسین بن علی گریه کند و اشکش بر گونه‌اش جاری گردد، خداوند منان غرفه‌ای در بهشت به او دهد.

اهل بیت پیامبر (علیهم السلام) از جمله امام حسن (علیه السلام) به حدیث شریف غدیر که از پیامبر (صلی الله علیه و آله) در آخرین حج معروف به حجة الوداع نقل شده، استناد می‌کردند تا هم یاد آوری باشد و هم مسلمانان به اصل و اساس آن پی ببرند، اما فرصت طلبان به این حدیث شریف جامع عمل نپوشاندند و دین اسلام بعد از رحلت پیامبر منحرف شد.