اعتقادات
زیباسازی معابر و اماکن عمومی، حتی منازل، امری طبیعی است که هر ذائقه و طبعی می‌پذیرد و چه جلوه‌هایی زیباتر از نام‌های مقدس هم‌چون نام الله و یا نام رسول الله (صلیاللهعلیهوآله) که علاوه بر زیبایی خاص خودش، تبلیغ اسلام نیز هست، افزون بر این‌که نوعی تبرک‌جویی به اسماء نیز به‌شمار می‌رود.
برخلاف وهابیون که تبرک‌جویی به قبور اولیاء الهی را ممنوع اعلام کرده‌اند، مرحوم کاشف الغطاء (رحمه‌الله‌علیه) ادله متعددی را در کتاب «منهج الرشاد لمن اراد السداد» بیان می‌کند که به‌واسطه تمسک به آن ادله، می‌توان مشروعیت تبرک جستن به قبور اشخاص صالح را اثبات کرد.
علم آموزی و یادگیری دانش، حق هر انسانی است، اعم از این‌که زن یا مرد باشد و ما نمی‌توانیم با سلیقه و افکار شخصی خود گروهی را جواز یادگیری علم بدهیم و گروهی را منع کنیم و این همان چیزی است که امروزه وهابی‌ها علیه زنان جامعه انجام می‌دهند و ایشان را از یادگیری بسیاری از علوم که نیاز جامعه بوده محروم می‌کنند.
دعا در کنار قبور اولیاء الهی و تبرک جویی به قبور ایشان امری جایز است که در شرع، مستندات زیادی برای آن وارد شده است و این امر در بین مسلمانان رایج بوده و هست؛ در این بین وهابیت با شرک خواندن این مساله کسانیکه این کار را انجام می‌دهند قبوری (قبر پرست) می‌نامند که به اعتقاد ایشان، این افراد مشرک هستند.
برخی از وهابی‌ها در فضای مجازی ادعا می‌کنند که مشرکین از خود خدا درخواست حاجت داشتند و بتها فقط واسطه بودند و آنها دچار شرک ربوبی نبودند، درحالی‌که با مراجعه به آیات مشخص می‌گردد، آنها بتها را به‌خاطر خود بت عبادت می‌کردند و از خود بت رزق، نصرت و عزت می‌خواستند.
یکی از اختلافات مسلمانان (اعم از شیعه و اهل تسنن) با وهابیت تکفیری این است که وهابیت قائل هستند مشرکین دارای توحید ربوبی بودند ولی مسلمانان می‌گویند مشرکین علاوه بر شرک الوهی (عبودی) دارای شرک ربوبی هم بودند؛ چنان‌چه آیات قران دلالت بر آن دارد که پیامبران مردم را به توحید ربوبی هم دعوت می‌کردند.
تبرک، امری مشروع است که طلب برکت خدا به‌واسطه شخص یا مکان مقدسی است، مشروعیت آن ثابت شده و همه مسلمانان بر آن اذعان دارند، و آن‌چه را که امروزه وهابیت ادعای آن را دارد و مردم را از تبرک‌جویی باز می‌دارد، بی‌دلیل است.
شیخ جعفر کاشف الغطاء (رحمه‌الله‌علیه) می‌گوید: طبق نقل محدثین، پیامبراکرم (صلیاللهعلیهوآله)، صحابه و تابعین، بارها به غیر الله قسم خورده‌اند و مسلمانی که به غیر الله قسم می‌خورد، صرفاً به جهت تاکید بر مطلب مورد ادعایش این قسم را به زبان آورده، پس قسم به غیر الله را نمی‌توان از اسباب شرک تلقی کرد، مگر آن‌که توام با اعتقاد به الوهیت و ربوبیت غیر الله باشد.
قدرت خداوند نامحدود بوده و خداوند می‌تواند شمه‌ای از قدرت خود را به برخی از بندگان بدهد، همان‌گونه به برخی از انبیاء و اولیاء داده است و ایشان به اذن خداوند مردگان را زنده می‌کردند و یا باد، کوه و جنیان و... به تسخیرشان درآمده بودند، حتی آن‌گونه که در روایات وارد شده است خداوند می‌تواند به برخی بندگان اذن دهد تا «کن فیکون» کنند.
بسیاری از عالمان اسلامی بر خلاف رویه وهابیت، طلب کردن چیزی از اموات را مشروع دانسته‌اند؛ چنان‌که داود بن سلیمان نقشبندی از علمای سنی مذهب عراق، با استناد به ادله‌ای از قرآن، سنت و کلام علمای اسلامی درصدد اثبات مشروعیت درخواست کردنِ از اموات است.
جایگاه فقه در منابع اسلامی بسیار بالا است و تاکید بر تفقه در دین بسیار شده است، تا جایی که مصداق خیر در حق شخص را تفقه در دین دانسته‌اند.
وهابیت خارجی، هم‌چون محمد بن عبدالوهاب، واژه «اله» در «لا اله الا الله» را به معنای معبود می‌گیرد؛ یعنی هم و غم پیامبران بر این بود توحید عبادی بشریت را درست کنند، ولی در توحید ربوبی، مشرکین مشکلی نداشتند؛ لذا اله در این‌جا به معنای رب نیست، در حالی‌که با مراجعه به آیات، اله و رب جدای از هم نیستند.
داود بن سلیمان نقشبندی از جمله عالمان سنی مذهبی به حساب می‌آید که بر خلاف وهابیت، معتقد است انسان‌ها بعد از مرگ نیز با دنیا ارتباط دارند؛ از همین رو طلب شفاعت و استغاثه از اموات هیچ منعی ندارد.
یکی از مسائلی که وهابیت تکفیری، خلاف قرآن و سنت بیان می‌کنند، این است که مشرکین بتها را رب نمی‌دانستند، ولی در عین حال آنها را عبادت می‌کردند؛ در حالی‌که عبادت بدون اعتقاد به ربوبیت بت، معنا ندارد. لذا خداوند در آیات متعدد بیان کرده که مشرکین از بت‌های خودشان عزت، نصرت، رزق و ... می‌خواستند.