احکام و شریعت

برخی از مبشران مسیحی، با ایجاد تغییر در معنای واژهی «آرامش»، شرایط رسیدن به آرامش را انجام یک سری اعمالی معرفی میکنند که حتی در کتاب مقدس آنها گناه شمرده میشود. آنها این کار را به هدف جذب افراد به مسیحیت انجام میدهند.

ادیان الهی، یاد خدا، عمل به دستورات او، رعایت قوانین و احکام را عامل رسیدن به آرامش برشمردهاند. اما برخی از مبلغان مسیحی، با تغییر معنای واژهی «آرامش»، بر خلاف آموزههای دینی، ملاک رسیدن به آرامش را چیز دیگری معرفی میکنند.

در دینی که زن را بعد از زایمان و با آن همه سختی و دشواری، نجس بشمارد، باید شک و تردید کرد! زیرا یک زن که برای رضای خدا فرزندی به دنیا آورده است، چرا باید تا چند روز نجس شمارده شود؟ آیا عقل سلیمی میتواند این مسأله را بپذیرد؟ ولی این مسأله در دین مسیحیت وجود دارد!

در دین مسیحیت حکمی برای ظالم وجود ندارد، بلکه ظالم به دست قوانین آن کشور سپرده میشود! این مساله یک نقص در دین مسیحیت است، زیرا چه بسا قوانین آن کشور براساس ظلم پایه ریزی شده باشد. بخلاف دین اسلام که خودش به صورت مستقل برای ظالم مجازاتی دارد.

در دین مسیحیت حجاب جایگاهی ندارد، ولی در دین اسلام این موضوع جایگاه بسیار مهمی دارد و حد ومرزهایی برای آن تعیین شده است. با کمی تامل می توان فهمید که سخن اسلام دربارهی حجاب صحیحتر است.

کتاب مقدس یهودیان و مسیحیان، در برخوردی دوگانه با لزوم عمل به شریعت، در جایی، شرط عادل شمرده شدن انسان را به انجام تکالیف شرعی میداند و در جایی دیگر تصریح میکند که هیچکس از اعمال شریعت عادل شمرده نمیشود.

کشتن کودکان و شیرخوارگان، جنایتی است که نویسندگان دروغگوی کتاب مقدس یهودیان و مسیحیان، آن را به خدا نسبت دادهاند. آموزههای اسلامی مجاهدان را از این کار نهی کردهاند.

کتاب مقدس مسیحیان، پیروان خود را به رعایت احکام شرعی گوناگونی امر کرده است. یکی از این احکام، پرداخت زکات است.

پایبند نبودن به احکام در مسیحیت، از زمانی شروع شد که پولسِ نوکیش، برای راحتی نوکیشان دیگر، عمل به برخی از احکام سخت را غیر ضروری دانست.

یکی از آموزههای کتاب مقدس، روزه گرفتن است. کمیت و کیفیت روزهی مسیحیان در کلیساهای مختلف، کمی با هم متفاوت است. روزه داری مسیحیان از گذشته تا حال نیز دچار تغییراتی شده است.

حرمت شراب در اديان ابراهيمی بهراحتی قابلاثبات است، پولس هم در نامهای، به فساد شراب اشارهکرده است درحالیکه متأسفانه انجيل متی بدون توجه به اين مسئله، از زبان مسيح جملاتی بيان كرده كه آن حضرت دستور به نوشيدن شراب داده است و اين نوعی اهانت به حضرت مسيح (عليهالسلام) است.

مبشران مسیحی برای جذب افراد به مسیحیت، به راحتی دستورات کتاب مقدس خود را نادیده گرفته و دین خود را فاقد احکام و شریعت جلوه دادهاند. در صورتی که اینگونه نیست و طبق تصریح خود کتاب مقدس، عمل کردن به احکام عهد عتیق (تورات)، بر آنها واجب است.

در همهی ادیان الهی، مردم باید بخشی از اموال خود را کنار گذاشته و چهت ترویج و تبلیغ دین، و تأمین مخارج آن پرداخت نمایند.

یکی از احکامی که در کتاب مقدس بیان شده، حکم روزه گرفتن است. در شریعت یهودیان کنونی، این حکم شباهت بسیار زیادی به احکام روزه در اسلام دارد.