اگر به سیره ی پیامبران نگاهی بیاندازیم و تاملی داشته باشیم، متوجه می شویم که بعضی خصوصیات و اعمال در همه ی پیامبران مشترک است. یکی از آن خصوصیات این بود که پیامبران برای اثبات سخنان خود و اینکه از طرف خدا آمده و دروغ نمی گویند، کارهای خارق العاده ای انجام می دادند که دیگران از انجام آن عاجز بوده اند.

علی محمد باب و حسینعلی نوری برای آنکه خود را از روایاتی که در باب بقیة الله آمده برهانند و برای آنکه بوسیله تخفیف در شریعت طرفدارانی برای خود پیدا بکنند، در روایات دست برده و آنها را به تاویل برده اند. اما از آنجا که آنقدر روایات واضح و آنقدر طریق روشن است که سود جویان را رسوا می کند، رهبران بهائی به چالش افتاده و تکلیفشان را با خودشان مشخص نکرده که اگر قیامتی وجود ندارد پس تکلیف برای چیست؟

سید علی محمد باب چندین بار امام دوازدهم ما شیعیان را نام برده و او را موعودی که خواهد آمد خوانده و خود را نائب آن معرفی کرده است. بهائیان برای آنکه بطلانشان فاش نشود، این قضیه را به تاویل بردند، اما این مطلب آنقدر آشکار است که آنان کاری از پیش نبرده و بطلانشان ثابت است.

بهائیان برای اثبات حسینعلی نوری بعنوان پیغمبر از روایاتی که برای قائم آل محمد است، استفاده می کنند که معنای و مصادیق روایات به هیچ عنوان به حسینعلی نوری برنمی گردد.و در عین حال روایاتی را که مربوط به غیبت و ظهور و امام منتظر است ضعیف و موهوم معرفی می کنند. حال سوال اینجاست اگر این روایات ضعیف و موهوم است، پس چطور برای اثبات حسینعلی نوری از این روایات استفاده می کنید؟ پس معلوم می شود آئینی که به مردم ارائه کرده اید یک اشکال عمده و اساسی دارد و آن اینست که پیامبرش دروغی است و از طرف خداوند متعال نیست.

امام زمان و نیابت آن حضرت عنوانی است که ذهن مردم دنیا را مشغول به خود کرده و چون مردم منتظر موعود هستند، در نتیجه کسی که وارد این گود می شود دارای اعتبار خاصی است. اما بعضی از این عنوان سوء استفاده کرده و بخاطر دنیا پرستی و غرض های دیگر یا خود را امام زمان معرفی و یا ادعای نیابت کرده است.

حق بودن و حق گرایی به عنوان یک ارزش، حتی اهل فساد و بطلان را به سوی آن می کشاند تا از آن نمد، کلاهی نیز برای خود بسازند و مردم ساده دل را با فریب و نیرنگ همراه خود کنند و بهره و سود دنیوی خود را از این طریق دوچندان برگیرند . در فرقه بهاییت هم روزه مطرح است و بهاییان در آخرین ماه سال بهایی معروف به شهرالعلاء ، از طلوع تا غروب خورشید از خوردن و آشامیدن پرهیز میکنند و روزه میگیرند و در این فرقه روزه مبارزه با هوای نفس معرفی شده است !