پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بنابر نظر مورخین حکومت ساسانیان، یکی از طلایی‌ترین دوران دین زرتشتی به حساب می‌آید. دوره‌ای که برخلاف زمان هخامنشیان، دین بر سیاست غلبه داشته است. موبد رستم شهزادی یکی از موبدان برجسته زرتشتی در سده اخیر است. او در کتاب خود که ترجمه متن ماتیکان هزار دادستان است، بحثی را بصورت مجزا با عنوان بردگی و غلامی آورده است. وجود چنین فصلی در این کتاب، اثبات کننده بحث برده‌داری در زمان ساسانیان است. هرچند برده داری بطور مطلق در دین زرتشتی مورد تایید واقع شده است.[1] در بند اول از فصل چهارم چنین گفته شده که بندگان کسانی شمرده می‌شوند که توسط رعایای شاهنشاهی در جنگ به اسارت در آمده باشند. این بردگی مختص مردها نیست، بلکه زنان هم از این امر مستثنی نیستند. بند های 3 و 4  در مورد کنیز شدن زن در دین زرتشت و زمان ساسانیان است. این بندها بیان میدارد که زنی که کنیز است را نشاید زد یا آزرد یا به او ستم روا داشت. در بند چهارم بیان شده که زن کنیز که ده تا بچه از او متولد شده باشد، دهمین بچه آزاد است و از قید بندگی آزاد است.[2] اینها تنها گوشه ای از چند صفحه ای است که در این کتاب از برده داری در زمان ساسانیان و دین زرتشتی سخن بیان شده است.

پی نوشت:

[1]. بنگرید به: «تأیید مطلق برده‌داری در دین زرتشتی»
[2]. قانون مدنی زرتشتیان در زمان ساسانیان، گرد آوردنده رستم شهزادی، نشر فروهر، صفحه 65.