آستیاگ، پادشاه ماد، در اثر یک کابوس، به وزیرش (هارپاگ) فرمان داد نوه‌اش را (که نوزاد بود) به قتل برساند. اما هارپاگ دلش به حال نوزاد می‌سوزد و او را نمی‌کشد. پس از مدتی که آستیاگ فهمید وزیرش نافرمانی کرده، از روی خشم، دستور می‌دهد پسر هارپاگ را به قتل رسانده؛ آن را تکه تکه کنند. سپس از آن خوراک تهیه کنند و به خورد وزیر بدهند!

کوروش در جوانی، نامه‌ای جعل کرد و مدعی شد که آستیاگ (شاه ماد)، مرا به عنوان رئیس قبایل پارسی منصوب کرده است. این نامه جعلی و این سخن دروغ، سبب شد که او بتواند قبایل پارسی را به اطاعت و انقیاد خود درآورد. سپس دست به یک بی‌اخلاقی آشکار زد و با نبونئید پادشاه بابل (که از نژاد سامی و همتبار عرب‌ها بود) هم پیمان شد و اینگونه حکومت ایرانی ماد را سرنگون و خود به حکومت رسید.

سیاوش، یک نخبه سیاسی و نظامی بود. اما با پدرش کی‌کاووس و سران ایران به اختلاف برخورد. پس تصمیم گرفت که از ایران مهاجرت کرده؛ به سرزمینی دیگر برود. افراسیاب تورانی (دشمن ایران) به سیاوش وعده داد که امکانات و ثروت در اختیار تو قرار خواهم داد. افراسیاب، بسیار از مهاجرت سیاوش به توران استفاده تبلیغاتی کرد و در نهایت دستور داد سیاوش را سر بریدند.

علی سامی (متوفای 1368) رئیس مؤسسه باستان‌شناسی تخت جمشید در دوره پهلوی، در جای جای کتاب‌هایش تلاش کرده به صورتی جنون آمیز، به اسلام بتازد. مثلاً وقتی اتابکان فارس در قرن 6 هجری، تغییراتی در کاخ‌های باستانی صورت دادند، جناب سامی، با کینه و ادبیاتی تأسف بار، می‌نویسند: "پس از ورود اسلام به ایران"، این کاخ‌ها خراب شد! یعنی رفتار اتابکان فارس را چند برابر بزرگ کرده؛ نهایتاً به پای اسلام می‌نویسد!

پس از سقوط سلسله اشکانی، حکومت عربیه به دولت روم شرقی نزدیک شد. همین سبب شد که حکومت ساسانی در حوالی سال 240 یا 241 میلادی به هترا حمله کند. شهر به مدت حدوداً دو سال در محاصره ارتش ساسانی قرار داشت تا اینکه ساسانیان پیروز شده، شهر سقوط کرد. در ادامه، ثروت شهر به دست ساسانیان غارت شد.

طبق اسناد تاریخی، پارس‌ها از خود، خطی برای نوشتن نداشتند. پس به دستور داریوش، کاتبان ایلامی و آرامی از روی خط خودشان، خطی برای پارس‌ها ساختند. حتی در حکومت هخامنشی، خط و زبان آرامی (Aramaic)، خط و زبان اداری شمرده می‌شد. این در حالی است که آرامی‌ها، هم تبار عرب‌ها بودند و زبانشان بسیار به عربی شبیه است.