سيد باب، حرمت مسكرات را، كه در اسلام سابقه داشته همچنان امضاء كرد و علاوه بر آن كشيدن ترياك و توتون و مصرف داروهاي طبي را، تحريم كرد و در باب هفتم از واحد نهم بيان در اين باره چنين نوشته: (الباب الثامن من واحد التاسع في حرمة الترياق و المسكرات
والدوا مطلق ملخص اين باب آنكه، كل شؤون دون خب از دون حق بوده و هست و كل شوون حب از حق بوده و هست و نهي شده از مسكرات و آنچه حكم دوابر آن شود مطلقا حرام است تا آنكه مطهر كني خود را از هر شيئي.»
بهاءالله هم اين حكم باب را در صفحه 65 كتاب اقدس تاييد كرده است.
اين حكم باب و بهاء، از اين جهت جالب و شگفتي انگيز است كه خريد و فروش و مصرف داروها و طبي را، مطلقا تحريم كرده اند، شايد باب، قصد داشته است كه ريشه ي بيماريها را از جهان بكند؟ ولي عمرش وفا نكرده است.