اسلام ناب
امام رضا (علیه السلام) در فضیلت روز غدیر خم می فرمایند: «هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي أَكْمَلَ اللَّهُ الدِّينَ يَعْمَدُ اللَّهُ فِيهِ إِلَى مَا عَمِلَهُ الْمُخَالِفُونَ فَيَجْعَلُهُ هَباءً مَنْثُوراً وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي يَأْمُرُ جَبْرَئِيلَ ع أَنْ يَنْصِبَ كُرْسِيَّ كَرَامَةِ اللَّهِ بِإِزَاءِ
روز عید غدیر، روز تهنیت، روز روزه، روز قیام به نماز، روز افطاری دادن به روزه‌داران، روز اطعام، روز صله برادران دینی، روز زینت، روز تبسم به چهره برادر، روز زیارت مؤمنین، روز صلوات، و روزی که وسایل رضای پروردگار و موجبات به خاک مالیده شدن بینی شیطان موجود است.
حضرت علی (علیه السلام) در مناسبت‌های مختلف در میان اصحاب و در جمع مسلمانان از ایشان اقرار برای خلافت و پیشوایی امت پیامبر بعد از پیامبر اکرم برای خود می‌گرفت. اما با رحلت پیامبر این مردم همه چیز را فراموش کردند و راه اصیل اسلام را به انحراف کشاندند و حاضر به تمکین از حضرت علی (علیه السلام) نشدند.
در روایات فراوانی بر مسئله زیارت امام رضا (علیه‌السلام) تاکید شده است. از آنجایی که در این روایات، قید «عارفا بحقه» مشاهده می‌شود، لازم است کیفیت زیارت با معرفت امام رضا (علیه‌السلام) به خوبی تبیین شود تا زائرین بتوانند، به زیارتی عارفانه موفق شوند؛ علم زائر به وجوب اطاعت از امام و غربت و شهادت ایشان.
زیارت «هفت حدیث» از زیارت نامه‌هایی است که علمای شیعه، بر قرائت آن در هنگام زیارت امام رضا (علیه‌السلام) تاکید فرموده‌اند. در این زیارت، 7 روایت در جهت تبیین فضیلت زیارت امام رضا (علیه‌السلام) ذکر شده که رفع مشکلات، پاک شدن گناهان، ورود به بهشت و حشر با ائمه ازجمله فضایل مطرح شده در این زیارتنامه است.
قرآن کریم مزد رسالت پیامبر (ص) را مودت اهل بیت (ع) می داند. اما یکی از راه های کسب مودت اهل بیت (ع) زیارت قبور مطهر آن انوار طیبه است. در روایات شیعه، شفاعت پاداشی است که برای زائر قبور مطهر اهل بیت (ع) داده شده است و این منتی است که خدای رحمان به دوستداران ائمه معصومین (ع) عنایت می‌کند.
حضرت امام جعفر صادق (ع) پيشوای ششم مسلمانان، در روز بيست و پنجم شوال سال 148 هـ ق در حالى كه 65 سال از عمر مبارک آن حضرت گذشته بود به دست خليفه عباسی، منصور دوانيقی مسموم و در مدينه به شهادت رسيد. امام صادق (ع) به شيخ الائمه نيز معروف است؛ زيرا عمر ايشان از تمامی ائمه اطهار (ع) طولانی تر است.
حضرت عبدالعظيم از نوادگان امام حسن (ع) است که مورد احترام امامان عصر خود، امام جواد، امام هادى و امام حسن عسكرى (ع) و عالمان انساب بوده و شرح حال نويسان و بزرگان شیعه بالاتفاق شخصیت حضرت عبدالعظيم حسنی را ستوده‌اند؛ كتاب «خطب اميرالمؤمنين» و «اليوم والليلة» منتسب به او است؛ رحلت حضرت عبدالعظيم در نیمه شوال سال 252 قمری ذکر شده که دو سال قبل از شهادت امام هادی (ع) و در خلافت معتز عباسی است.
روزه گرفتن در شش روز ابتدای ماه شوال (بعد از عید فطر) بر اساس دیدگاه اکثر اهل سنت تأکید شده است و بر اساس دیدگاه احادیث شیعه، روزه گرفتن در دو یا سه روز ابتدایی ماه شوال (بعد از عید فطر) مکروه است و ثواب این روزه‌ها از روزه‌های مستحب دیگر کمتر است و به آن تأکید نشده است.
آیات قرآن کریم بیانگر این است که شب قدر در ماه رمضان قرار دارد؛ اما اینکه شب قدر در کدامیک از شب‌های این ماه قرار دارد، در قرآن کریم به آن تصریح نشده است و روایاتی كه از اهل‌بیت (ع) در خصوص تعیین شب قدر نقل شده، را می‌توان به پنج دسته تقسیم کرد.
امام باقر (ع) به پیروان خود فرمودند: «با سوره مبارکه قدر بر امامت ما احتجاج کنید و بدانید که در بحث و استدلال، پیروز می‌شوید؛ چون پس از رسول اکرم (ص)، حجت خدا بر خلق او همین سوره است. این سوره سرور دین و بزرگ‌ترین دلیل مذهب شما و نهایت داشتن ماست.»
ندای آسمانی که گفته شده در شب بیست و سوم ماه رمضان اتفاق می‌افتد از علائم حتمی قبل از ظهور امام زمان (عج) است که در روایات با اختلاف اندکی آمده است، اما اشاره به حقانیت امام زمان (عج) دارد و چنان روشن است که همگان خواهند شنید و خواهند فهمید ولی کسی آن را قبول می‌کند که از قبل به آن اعتقاد داشته باشد.
در روایتی از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل شده است که حضرت موسی، به خدا عرضه داشت: نزديكی به تو، رحمتت، رضایتت، جواز عبور از صراط، رسیدن به بهشت و رهایی از جهنم می‌خواهم؛ خداوند فرمود: تقربم در بيداری شب قدر، رحمتم در ترحم به مساكين در شب قدر، رضایتم در خواندن دو ركعت نماز در شب قدر، عبور از صراط، صدقه دادن در شب قدر، رسیدن به بهشت، در گرو تسبيح گفتن در شب قدر، نجات از دوزخ، استغفار در شب قدر است.
"انس بن مالک" از پیامبر (ص) نقل کرده که فرمودند: ماه مبارک رمضان به شما رو آورده است و در این ماه شبی است که برتر از هزار ماه است و هر کس از فیض شب قدر محروم گردد، از تمام خیرات بی‌نصیب مانده است و محروم نمی‌ماند از برکات شب قدر، مگر کسی که خویشتن را محروم کرده است.