بهاییت و شیخیه
استعمار پیری که کارنامه‌ای جز دزدی، غارت، استثمار، کشتار و نسل‌کشی در قاره‌ها و کشورهای مختلف نداشته، امید عبدالبهاء برای برقراری صلح جهانی معرفی می‌شود.
مبلّغان بهائی، راهکار زدودن اختلافات نژادی را در: محبت، صبر، خضوع، حکمت، دعا و... دانسته و تغییر مسیر اختلافات نژادی را آرزوی عبدالبهاء دانستند.
سخنگوی تشکیلات بهائیت، پس از ثمره دادن هیاهوی ضدایرانی بهائیان در استرالیا و حمایت پارلمان این کشور از اعضای بهائیت در ایران، از مقامات استرالیا به جهت حمایت مداوم از بهائیان، تشکر و به ایران هشدار می‌دهد که هواس حامیانش جمع است.
در پاسخ به جنجال آفرینی بهائیان در استرالیا علیه کشورمان و حمایت پارلمان این کشور از بهائیان در محکومیت ایران، لازم است تا چند نکته را یادآور شویم:
پیامبرخوانده‌ی بهائیت در راستای حسّ خودستایی باطنی که برای خود قائل بود، مکان سکونتش در بغداد را به عنوان محل طواف و انجام اعمال حج قرار داده و محل دفنش را به عنوان قبله‌ی بهائیان تعیین کرده است.
اشراق خاوری به نقل لوحی پرداخته که حسینعلی بهاء در آن، خبر از وعده‌ی نزول قواعد ادبی جدید مطابق با غلط‌های خود داده، اما کثرت اشتغال او، مانع از انزال آن شده است.
بر اساس ادعای علی‌محمد باب، اعجاز سخن و کلمات او، اختصاص به آثار و عبارات عربی وی ندارد و آثار فارسی او را نیز شامل می‌شود. اما به راستی آیا فصاحت آن‌چه علی‌محمد شیرازی (به قول خود) با آن‌ها تحدّی کرده، با شاهکارهای نثر فارسی از قدیم و جدید (مانند نثر سعدی و...) قابل مقایسه است؟!
یکی از شورش‌ها و جنگ‌های داخلی که به دست بابی‌ها در ایران شکل گرفت، ماجرای فتنه‌ی قلعه‌ی شیخ طبرسی است.
از وقایع تأسف‌باری که ماهیت پلید پیروان باب را نشان می‌دهد، هجوم بر روستائیان و غیرنظامیانِ پیرامون قلعه است که هیچ توجیه قابل قبولی برای آن وجود ندارد.
مبلّغان بهائی عملکرد چند جوان شیعه را به عنوان دستمایه‌ای برای توهین و سگ خطاب کردن شیعیان قرار می‌دهند که طبق تصریح پیشوایانشان:
نه تنها گوسفندِ مطیع مسلک غیرمعقول و ساختگی پیشوایانشان هستند، بلکه می‌بایست گوسفند و دست‌بوس ظالمین و متجاوزین نیز باشند و به سگ بودن خود نیز افتخار کنند.
عبدالبهاء، در مذمت ریاکاری، حتی نیک ترین اعمال را وقتی به ریا آلوده شده باشند، بی ارزش دانسته است.
اما در پاسخ به این اظهارات عبدالبهاء می‌گوییم:
اول: اگر ریا ناپسند و مذموم است، پس چرا عبدالبهاء در طول حیات خود در سرزمین فلسطین، بر خلاف اعتقاداتش همواره خود را مسلمان جا می‌زد؟!
اصول تقلیدی تعالیم بهائیت را می‌توان به سه بخش تقسیم کرد:
اول: برخی از آن‌ها در ادیان قبل، به خصوص اسلام ذکر شده‌اند و بهائیت آن‌ها را اقتباس و به نام خود ثبت کرده است.
بهائیت چگونه می‌تواند زیربنای اعتقادی خود را در تحری حقیقت معرفی کند و ضمن ایراد به شیعیان بخاطر پیروی از مرجعیت، از ستایندگان مسلک حقیقت‌ستیز و مخالفِ آزاد اندیشی بابیت به شمار آید؟!
بهائیان با تشبیه عالم به بیماری لاعلاج، درمان آن را کنار گذاشتن تمامی تعصبات عنوان می‌کنند! این در حالیست که:
علی‌محمد باب در بسیاری از شبه آیاتش، ضمن تقلید از سبک آیات و روایات، دچار اشتباهات فراوان ادبی شده است.