عایشه
زیارت قبور یکی از سنت‌هایی بوده است که از زمان پیامبر و صحابه وجود داشته است، ولی وهابیت به پیروی از ابن تیمیه زیارت قبور را گاهی بدعت و گاهی شرک می‌نامند.
در روایات اهل سنت آمده است که عایشه بعد از شنیدن خبر شهادت امام علی (علیه السلام) سجده کرد. ابوالفرج إصفهانى، از دانشمندان بزرگ اهل سنت، در كتاب مقاتل الطالبيين با سند صحيح نقل كرده است که أبوالبخترى گفت وقتى خبر شهادت على (عليه السلام) به عائشه رسيد، سجده كرد. همچنین در منابع اهل سنت آمده است که قلب عائشه نسبت به حضرت علی (علیه السلام) پاک نبود...
شیعه همسران پیامبر اسلام را بر پایه آیه ششم سوره احزاب، «امهات مؤمنین» می‌داند و آنان را پاس می‌دارد، اما افسوس که برخی از آنان به فرمان‌های خدا و پیامبر پای‌بند نبودند. نمونه برجسته این دعوی، شرکت عایشه در جنگ «جَمل» است.
حضرت رسول (ص) به دلایل و قرائنی در حجره اختصاصی خویش دفن شد نه در حجره عایشه. از باب نمونه: مقصود از «بیت النبی» ، «حجره النبی» و «دار النبی» ، خانه و حجره اختصاصی آن حضرت است وگرنه آن را به نام یکی از همسران او مانند عایشه یا ام سلمه و. . . می خواندند.
از نظر علمای اهل سنت تمام صحابه عادل هستند، ولی در تاریخ صدر اسلام می‌بینیم آنها با پیامبر اکرم گاهی به شدت مخالفت می‌کردند. یکی از مخالفتهای صحابه با پیامبر اکرم در آخرین حج ایشان بود، عایشه می‌گوید: پس از برخورد تند برخی صحابه، پیامبر با حالتی غضبناک نزد من آمد، من کسانیکه پیامبر را غضبناک کرده بودند را نفرین کردم و گفتم خدا آنها را وارد آتش دوزخ کند.
نقل بی‌دقت برخی علمای اهل سنت منجر به اهانت به بزرگان می‌گردد، مثلاً ابن عاشور و موسی شاهین لاشین، آورده‌اند: عایشه هر وقت مى‌خواست شخصى وارد حریمش شود، به او شير مى‌داد؛ این نسبت به عایشه، نسبت درست و دقیقی نیست. بلکه نقل شده که «به دخترانِ خواهران و برادرانش امر می‌کرد، کسی را که دوست دارد آنان، او را ببینند، شیر دهند.»
یکی از مصادیق شرک از نظر محمد بن عبدالوهاب، توسل به ارواح اولیاء الهی است. وی می‌پندارد ارواح انبیا و اولیاء الهی بعد از مرگ قادر به برآوردن حاجت‌های طلبکار و سائل نیستند، لذا توسل به آنها موجب شرک است و این کار خلاف عقیده سلف است. اما در مقابل می‌بینیم که بزرگان و علمای اهل‌سنت توسل به ارواح اولیاء الهی را جایز می‌دانند.
این سؤال به ذهن هر اهل علمی خطور می‌کند که چگونه اجتهادی قابل استناد است؟ آیا به هر اجتهادی می‌توان اعتنا کرد؟ در میان صحابه بودند افراد بسیاری که مرتکب فحشا و گناهان کبیره شدند، ولی به بهانه اجتهاد آنها را تبرئه کردند. حتی با عذر اجتهاد در مقابل خلیفه مسلمین و جانشین به حق رسول خدا ایستادند و در نهایت او را به شهادت رساندند.
چهره سازی از خلفا به بهانه‌های واهی، کاری شده که طرفداران مکتب خلفا از بدو رحلت رسول خدا تاکنون به آن اشتغال دارند. آنها برای مقدس جلوه دادن چهره خلفا به روایاتی تمسک می‌کنند که علاوه بر واهی بودن آنها، احتمال جعلی بودنشان بسیار است. علاوه بر آن هرگز این روایات، چهره سیاه مکتب سقیفه را پاک نمی‌کند.
یکی از مباحثی که در بین برخی از برادران اهل سنت به عنوان فضیلت نقل می‌شود، دفن شدن رسول خدا در حجره عایشه است. بر فرض اینکه دفن شدن رسول خدا در خانه کسی برای آن شخص فضیلت آورد، آیا این سخن درست است؟ آیا واقعا رسول خدا در خانه عایشه دفن گردیده است؟ یا اینکه حضرت رسول در ملک شخصی و منزل خویش به خاک سپرده شده است؟
در برخی از منابع اهل سنت به برخی از رفتارها از ام الومنین اشاره شده است که دور از شان ایشان است. ان شاءالله که این‌گونه سخنها درست نیست و الا برای مادر مسلمین خیلی ناگوار است که فرزندانش را به میدان قتلگاه جمل ببرد و چند هزار نفر از آنها را به کشتن دهد. یا اینکه از شنیدن خبر برادر رسول خدا سجده شکر بجا آورد.
وهابی‌هایی داعیه‌دار هدایت امت اسلامی شدند که از هیچ دروغ و تهمت و تحریف حقائق تاریخی ابایی ندارند. عبدالله ابن محمد الغنیمان از مفتیان زبردست در حوزه تحریف حقائق و دست‌بردن در احادیث است که نمونه‌های متعددی در آثار او مشهود است که اکنون یک نمونه از آن تحریفها و دروغ‌های وی را در این پست به عرض می‌رسانیم.
وهابیان معقتدند که عزاداری بدعت است. این در حالی است که احمد بن حنبل در کتاب مسند، حدیثی را نقل کرده که عایشه در عزای پیامبر گرامی اسلام گریه و زاری کرد و حتی به صورت خود زد. روایت به این صورت است: «وقتی رسول خدا از دنیا رفتند، سر ایشان را روی بالشتی گذاشتم. بلند شدم و به همراه زنان به سر و صورت و سینه خود می‌زدم.»
پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) در مناسبتهای مختلف فضائل اهل بیت (علیهم السلام) را بازگو می‌کرد تا همگان به عمق وجودی ایشان پی ببرند و چنگ در ریسمان اینان بزنند تا گمراه نشوند، لذا دوست و دشمن، اهل بیت پیامبر را به عنوان معیار در تمام اعمال خود می‌دانستند، از جمله عایشه امیرالمؤمنین را سنگ محک می‌داند.