اهل سنت

انتصاب الهی امیرالمومنین (ع) در روز غدیرخم نشان از فضیلت و به نوعی منقبت خاص حضرت است. خدای رحمان با دستوری که به رسول خود، برای ابلاغ جانشینی امیرالمومنین (ع) داد، ایشان را شایسته این مقام و منصب الهی میداند. بر همین اساس به گواهی محدثین شیعه و اهل سنت، به گوشهای از فضایل بینظیر امیرالمؤمنین (ع) اشاره کردهاند.

خطبه غدیر از احادیث صحیح السندی است که دلالت بر خلافت امیرالمومنین (ع) دارد. از قسمتهایی که در این خطبه بیان شده، حدیث ثقلین است. قرآن و اهل بیت (ع) دو ثقل گرانبهایی هستند که دلالت بر خلافت الهی دارند. در حقیقت، قرآن خلیفه صامت و اهل بیت (ع) خلفای ناطقی هستند که از جانب خدا نصب شدهاند و تمسک به آنان سبب رهایی از گمراهی میشود.

عده ای از علمای اهل سنت در منابع معتبر خود به شرح کامل خطبه غدیرخم پرداخته اند. در این خطبه شریف پیامبر (ص) با استفاده از کلماتی خاص به ولایت امیرالمومنین (ع) اشاره می کنند و بر همین اساس، صحابه با ایشان بیعت کردند؛ اما بعد از گذشت چند روز از نصب الهی امیرالمومنین (ع) عدهای عهد خود را شکستند و به دشمنی آشکار با حضرت پرداختند و خلافت ایشان را غصب کردند.

بیان حدیث غدیر و مرجعیت این حدیث شریف به عنوان یکی از مهمترین دلایل اثبات خلافت، سبب شد تا حکام ظالم برای محدثینی که آن حدیث شریف را بیان کنند، جزای سنگینی همانند کشته شدن و تبعید در نظر بگیرند. لذا محدثان اهل سنت از نقل حدیث غدیر خودداری می کردند.

مفتیان وهابی با توهین به پیروان اهل بیت (ع) ادعا کرده اند که شیعیان مشرک هستند؛ زیرا آنان اهل بیت (ع) را دخیل در امور هستی می دانند و گردانندگی امور هستی را به وسیله دوازده امام خود می دانند. در پاسخ به این شبهه باید گفت، خلق کردن و زنده کردن مردگان از اموری است که اختصاص به خداوند متعال دارد؛ اما حضرت عیسی (ع) علاوه بر آنکه مردگان را زنده میکرد، موجوداتی را نیز خلق کرده است.

سخنان علمای مشهور اهل سنت پیرامون شخصیت والای امام جواد (ع) شاهدی بر فضائل بی نظیر این امام است. بیان مسائل مهمی علمی و پاسخگویی به منکرین خلافت و مناظرات علمی حضرت با دانشمندان مذاهب اسلامی، سبب آن شده که نام امام جواد (ع) همانند خورشید درخشان در آسمان جهان اسلام بدرخشد.

بیعت خلفای اهل سنت با امیرمؤمنان (ع) در روز غدیر، از واقعیاتی است که در منابع اهل سنت نیز به آن اشاره شده است؛ عمر بن خطاب بعد از بیعتش با امیرمؤمنان (ع) از الفاظی همانند تبریک استفاده کرده و حضرت را به عنوان مولای کل مؤمنین خطاب کرده است؛ غزالی علت نقض عهد خلفای اهل سنت با امیرمؤمنان (ع) را تبعیت از هوای نفسشان میداند.

سکولاریسم به معنای جدایی دین از سیاست، مبنای اعتقادی است که از سوی غربی ها برای مقابله با شریعتهای مقدس الهی بنا شده است؛ اما این تفکر گاهی در بین بعضی از مذهبیون نیز وجود دارد که تا حدودی جدایی دین از سیاست را در بعضی از شئون زندگی لازم میدانند. بر اساس اعتقادات اسلامی دولت مسلمانان وظیفه الهی امر به معروف و نهی از منکر را باید بین مردم ترویج دهد.

یکی از اتفاقات تلخی که در صدر اسلام به وقوع پیوسته، واقعه سقیفه و کودتای عده ای معلوم الحال علیه امیرمؤمنان (ع) است؛ اما یکی از آثار کودتای سقیفه را می توان آشفتگی مسلمانان در آن دوران دانست. خوف از جان و ترس از مرگ به اندازهای بود که بعضی از اصحاب به صورت مخفیانه نماز میخواندند.

یکی از آیاتی که در فضیلت اهل بیت (ع) بیان شده آیه 33 سوره احزاب است که نزد علمای اسلام به آیه تطهیر شهرت دارد. در این آیه، به فضیلت اهل بیت (ع) که دوری از هرگونه رجس و پلیدی است اشاره شده است. آنچه که مهم است، استناد ائمه معصومین (ع) به این ویژگی و فضیلت است که علمای اهل سنت در منابع معتبر خود به ثبت و ضبط آن پرداختهاند.

شخصیت مبارک امام مجتبی (ع) به عنوان سبط رحمت و هادی امت، همان نور مقدسی است که فضایل بی شمارش در منابع معتبر فریقین بیان شده است. تشابه حضرت به رسول خدا (ص) و علاقه زیاد پیامبر (ص) به سبط اکبر خود، سبب شده تا مسلمانان شیفته کرامت ایشان گردند.

پیروان ابوحنیفه معتقدند او یکی از ائمه چهارگانه اهل سنت بوده و فتاوای او برگرفته از قرآن و سنت است. این ادعا در حالی بیان می شود که ابوحنیفه با صدور فتاوایی بر خلاف آیات قرآن کریم، خلاف ادعای پیروانش را اثبات می کند. او معتقد است اگر کسی زنا انجام دهد، حدود شرعی بر او جاری نمی شود. در حالیکه خدای رحمان در سوه مبارکه نور، به وجوب حکم حد شرعی برای زناکاران دستور داده است.

وحدت شیعه و اهل سنت در اصل موضوع مهدویت، یکی از مهمترین اشتراکات اعتقادی بین مذاهب اسلامی است. آنچه مهم است و باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد آن است که مهدی موعود، آخرین نفر از دوازده خلیفه رسول خدا (ص) است که از عترت و ذریه حضرت زهرا (س) است. حضور حضرت عیسی (ع) در لشکر حضرت و یاری رساندن به مهدی موعود (عج) مهمترین مبحث در روایات اهل سنت است.

مهدویت و انتظار مهدی موعود (عج) امری مشترک در میان مذاهب اسلامی است و مسلمانان از هر مذهب و فرقه ای، منتظر آمدن حضرتش و تشکیل دولت الهی او هستند. در بعضی از منابع اهل سنت به میلاد حضرت در نیمه شعبان اشاره شده است.