حدیث نبوی در فضیلت حضرت زهرا (سلام‌الله‌عليها) با این عبارت «فاطمة بضعة منی ...[1] فاطمه پاره تن من است، ...» به صورت‌های مختلف و در موارد متفاوت، از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، در کتب حدیث فریقین نقل گردیده است.
در صدور این روایت که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند: «فاطمه پاره تن من است، کسی او را اذیت کند، مرا اذیت کرده، و یا کسی او را بیازارد، مرا آزرده است.» شکی نیست، و احتیاج به بررسی سندی ندارد؛ زیرا این حدیث در کتب صحیحین چند مرتبه، و در کتب حدیثی دیگر اهل سنت نیز آمده است و مورد اتفاق شیعه و اهل سنت است.
يكی از مناسبت‌های صدور روايت که در مواضع مختلف بیان شد، اين است كه دشمنان اميرالمؤمنین (عليه‌السلام) شايعه كردند كه آن حضرت از دختر ابوجهل خواستگاری كرده است. اين خبر به فاطمه زهرا (سلام‌الله‌عليها) رسيد و در نهايت، رسول خدا نيز از جريان آگاه شد. آن حضرت روی منبر قرار گرفت و درباره فاطمه اين جمله را بيان كرد! امام صادق (عليه‌السلام) در روايت مفصلی كه در منابع شيعه آمده،[2] اصل داستان خواستگاری از دختر ابوجهل را ساختگی و جعلی و تهمت از سوی دشمنانش می‌داند؛ اما اين‌كه رسول خدا چنين سخنی را در حضور جاعلان اين قضيه بيان كرده است، حقيقت دارد؛ يعنی در حقيقت، حضرت به جاعلان داستان گوشزد می‌كند كه شما ديگر با ساختن اين افسانه‌ها، فاطمه را نيازاريد.
اما به عقيده عده‌ای از علمای اهل سنت، مخاطب رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، حضرت علی (عليه‌السلام) بوده است كه با خواستگاری‌اش (که داستان دروغی بوده) مقدمه اين فرمايش را فراهم كرده بود؛ آنان به دلیل ذکر این روایت در صحیحین، و ناچار بودن به پذیرش آن و هم‌چنین ذکر نارضایتی حضرت زهرا (سلام‌الله‌عليها) از ابوبکر و از دنیا رفتنشان با همان قهر و نارضایتی، که در صحیح بخاری، ذکر گردیده، خواسته‌اند منظور پیامبر را در این روایت، امیرالمؤمنین جلوه دهند و این اتهام را از خلیفه اول و دوم بزدایند، ولی نارضایتی در مورد خلفا صورت گرفت و باقی ماند و به رضایت تبدیل نشد؛ اما در مورد روایات متناقضی که در رابطه با امیرالمؤمنین ساخته‌اند، معلوم نیست که امیرالمؤمنین، قصد خواستگاری داشت، یا خواستگاری صورت پذیرفت و یا فقط عده‌ای از طرف خانواده عروس این تصمیم را داشتند، و با پیامبر مطرح کردند که پیامبر این جملات را فرمود، همین تناقضات با جواب‌های عدیده‌ای که در این مورد وجود دارد،[3] می‌رساند منظور پیامبر در آزردن فاطمه زهرا (سلام‌الله‌عليها) به هیچ وجه امیرالمؤمنین نبوده، بلکه منظور دیگرانند. (یعنی شایعه کنندگان، یا اشاره پیامبر به مواردی که پس از رحلتش به وجود می‌آید.)
هدف رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) از بیان چندباره این مطلب، معرفی جايگاه دخترشان نزد خدا و رسول، بوده و اخطار جدی برای پرهيز از آزار و اذيت پاره تنش، و نشان دادن ميزان دشمنی آزاردهندگان حضرت زهرا (سلام‌الله‌عليها) و عقوبت سخت آن بوده است، که این کار، آزار و اذیت پیامبر بوده و علمای شيعه و اهل سنت اين روايت را قطعی می‌دانند و بر تواتر آن اتفاق نظر دارند.

پی‌نوشت:

[1]. «معرفی حضرت زهرا (سلام‌الله علیها) توسط پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله)»
[2]. الأمالی، شیخ صدوق، ص165. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[3]. «توهین به پیامبر اکرم به وسیله روایت ساختگی»
«تحریف تاریخ برای محو اثر یک حدیث صحیح»
«مطابقت با قرآن، نشانۀ صحت حدیث»
«آیا قسم پیامبر دروغ بود؟