دیوید بن گوریون از مهم‌ترین پایه‌گذاران رژیم جعلی اسرائیل محسوب می‌شود. وی از عوامل مستقیم قتل‌عام دیر یاسین، عملیات‌های تروریستی انفجار هتل ملک داوود و هتل سمیرامیس و ارتکاب جنایات علیه مصر و الجزایر می‌باشد. با این حال، سران تشکیلات بهائیت، از روابط خود با این شخص خون‌خوار، به عنوان افتخاری برای بهائیان یاد کرده‌اند.

از جمله نشانه‌های همکاری بهائیت با رژیم کودک‌کش صهیونیستی، اعتماد همه‌جانبه‌ی سران این رژیم به جاسوسان بهائی خود می‌باشد. همچنان که بهائیان در گزارش سفر خود به اسرائیل، از اعتماد کامل این رژیم به بهائیان، در مقایسه با سایر شهروندان اشاره نموده‌اند. اما به راستی اعتماد رژیم کودک‌کش صهیونسیتی به تشکیلات بهائیت از کجا نشأت می‌گیرد؟!

رهبران فرقه‌ی بهائیت، صراحتاً بقای حیات خود را وابسته به اسرائیل دانسته‌اند. از این‌رو روحیه ماکسول (همسر شوقی افندی)، بهائیت و اسرائیل به حلقه‌های زنجیر به هم پیوسته تشبیه کرده است. اما به راستی چگونه می‌توان بهائیت را دینی الهی برشمرد و در عین حال، بقای آن را به پیوند با رژیم غاصب و کودک‌کش اسرائیل مشروط کرد؟!

در بحبوحه‌ی جنگ جهانی اول، هنگامی که ارتش انگلیس وارد حیفا شد، عبدالبهاء (که تا پیش‌تر، انبارهای غلّات خود را از ارتش عثمانی مخفی کرده بود) تأمین آذوقه‌ی ارتش متجاوز انگلیس را بر عهده گرفت. اما مگر پیشوایان بهائی، اولین بشارت خود را محو جنگ معرفی نکرده بودند، پس چرا برای ادامه‌ی جنگ و اشغالگری با ارتش انگلیس همکاری کردند؟!

شوقی افندی مدعیست که حاکم عثمانی در نظر داشت تا در صورت دست‌یابی، عبدالبهاء را به جرم حمایت و تأمین آذوقه‌ی شهروندانش مجازات کند و به همین دلیل انگلیس از او حمایت کرده است. اما به راستی کدام عقل سلیمی می‌پذیرد، حمایت استعمارپیری که دستش به خون میلیون‌ها انسان آلوده است، بخاطر کمک به مردم از عبدالبهاء حمایت نموده؟!

حمایت عبدالبهاء از قوای مهاجم انگلیسی به قدری حاکمان عثمانی را عصبانی کرد که "جمال پاشا" تهدید به مجازات او کرد. در این میان دولت انگلستان، برای حمایت از این جاسوس خود، دست به عمل شده و وزیر خارجه‌ی وقت انگلیس، دستور به محافظت از وی را صادر کرد. اما به راستی چرا عبدالبهاء و یارانش، تا این حد برای انگلیسی‌ها اهمیت یافتند؟!