مکاتب اهل سنت

آیه تطهیر یکی از آیاتی است که دلالت بر عصمت اهل بیت دارد و این آیه فقط اهل بیت (ائمه) را شامل میشود، ولی وهابیت ادعا میکنند که این آیه، زنان پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) را هم شامل میشود؛ در حالیکه سیاق آیات و تصریح پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) در روایات متعدد، دلالت دارد که این آیه فقط اهل بیت (علیهمالسلام) را شامل است.

تنفیذ به امضا شدن حکم ریاست جمهوری توسط رهبر انقلاب گفته میشود و تحلیف به فرآیند سوگند یاد کردن رئیس جمهور در برابر سران دو قوه دیگر و در پیشگاه قرآن کریم و در برابر ملت گفته میشود.

خداوند متعال در آیه تطهیر، و پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) در موارد متعدد، ازجمله حدیث ثقلین، اهل بیت (علیهمالسلام) را از هر گناه و خطایی معصوم دانستهاند؛ آنان تا روز قیامت کنار قرآن قرار دارند و آن دو هرگز جدا نمیشوند که نشان از این است که اهل بیت (علیهمالسلام) همچون قرآن کریم از هر خطا و اشتباهی مصون هستند.

ابن عساکر نقل میکند: «امام صادق روایت کرده که وقتی آیه مباهله نازل گردید، پیامبر اسلام، ابوبکر و فرزندش، عمر بن خطاب و فرزندش، عثمان و فرزندش، علی و فرزندش را به همراه خود برای مباهله آورده بود.» این روایت در منابع دست اول اهل سنت نیامده و راویان آن تضعیف شدهاند.

موضوع مباهله میتواند به عنوان یکی از محورهای تقریب مذاهب و اتحاد و همبستگی و انسجام اسلامی، مورد استفاده قرار گیرد و در واقع، مباهله روز رویارویی حق و باطل است.

ماتریدیه یکی از مکاتب کلامی اهلسنت است که شان نزول آیه مباهله را درباره اهلبیت نمیپذیرد، این در حالی است که بزرگان اهلسنت به این امر اعتراف کرده و آیه مباهله را به پنج تن آل عبا اختصاص دادهاند.

«برداشت زیبای زمخشری و قاضی بیضاوی از واقعه مباهله»: زمخشری میگوید: «در این قضیه«مباهله» دلیلی است بر برتری اصحاب کساء که هیچ دلیلی اقوی از آن دلیل نیست» بعد میگوید: «برهانی است بر نبوت پیغمبر(ص)»؛ قاضی بیضاوی میگوید: «این قضیه دلیلی است بر دو چیز: یکی بر نبوت ودیگری بر برتری اهل بیت پیامبر اکرم، اصحاب کساء.»

یکی از روشهای تاثیرگذار در اثبات حقانیت خود، بعد از روشنگری و بیان حقایق و نپذیرفتن آن توسط مخالفان، دعوت آنان به مباهله است؛ که هم سفارش قرآنی و هم سفارش روایی دارد. مباهله بهمعنی نفرین دو طرف مخاصمه است در حق یکدیگر؛ به اینصورت که اگر ادعایشان دروغ باشد، نفرین و عذاب خداوند شامل حال شخص دروغگو شود.

یکی از مهمترین راههای تقریب بین مذاهب اسلامی در مسأله امامت، میتوان توجه به خلافت باطنی و مقامات معنوی حضرت علی (علیهالسلام) و اهل بیت، از کتب شیعه و اهل سنت باشد.

عید غدیر متعلق به همه مسلمانان است، اما در میان اهل تسنن به فراموشی سپرده شده و شیعیان کاملا به آن پایبند هستند. این در حالی است که غدیر کاملا تواتر دارد و مخفی نگهداشتن آن به هیچ وجه جایز نیست. دور کردن مسلمانان از امام علی (علیهالسلام) و اهل بیت (علیهمالسلام) کار دشمنان اسلام است.

محبت اهل بیت از مهمترین ارکان اعتقادی اهل سنت محسوب میشود، محبت اهل بیت به قول امام شافعی، جز ایمان اهل سنت است و اهل سنت به طور عموم، محبت اهل بیت را از ایمان میدانند و دشمنی و عدم محبت به آنها را نشانه عدم ایمان.

صفدی درباره امام هادی (علیهالسلام)، داستان نذر متوکل و ابن صباغ داستان نذر مادر متوکل، و هیثمی داستان پرداخت بدهی یکی از دوستداران و شبلنجی داستان غیبگویی امام در زمان به خلافت رسیدن متوکل را که نشان از کرامات امام است، بیان کردهاند.

خطیب بغدادی، حکایتی از امام هادی (علیهالسلام) نقل میکند که پاسخ سؤالی را علمای دربار واثق نمیدانستند و ایشان آن را گفت و سبط ابن جوزی نیز حکایت دیگری از درماندگی علمای دربار متوکل، که ایشان، آنان را از تحیر درآوردند.

برخی از علمای اهل سنت، در خلال یکی از ظلمهای متوکل به امام هادی (علیهالسلام)، داستان شرابخواری وی در حضور امام را نقل کردهاند که با خواندن اشعاری توسط امام، جلسه دگرگون شده و اشک حاضرین سرازیر میگردد.