بسیاری از مناصب، نهادها و ارگان‌ها در بین همه کشورهای جهان وجود دارند که می‌توان به نوعی آن‌ها را در بین همه کشورهای جهان شناخته شده دانست، مانند: ریاست جمهوری، وزرا، نمایندگان مجلس و مواردی از این قبیل که معمولاً این مناصب در همه کشورهای جهان مرسوم است و مردم با آن آشنایی دارند. اما بعضی دیگر از مناصب نیز وجود دارند که خاص همه کشورها نیست، که از جمله آن می‌توان به حکومت‌های پادشاهی و عنوان «پادشاه» به عنوان عالی‌ترین مقام آن کشورها اشاره کرد.
اما در جمهوری اسلامی ایران، مناصبی به جامعه جهانی معرفی شد که منحصر به فرد هستند و بارزترین آن ولایت فقیه است که با ریاست جمهوری و حتی پادشاهی فرق دارد و مقوله دیگری است. از این رو کشورهای سلطه‌گر که با این مناصب غریبه و بیگانه هستند، همواره درصدد بیان ایراد و إشکال و در عناد با این منصب الهی هستند. از این جهت است که بحث ولایت فقیه از مباحث مهم و اساسی و حتی سیاسی به شمار می‌رود و به حمدلله در حکومت دینی ایران اسلامی، عالی‌ترین مقام را ولایت فقیه بر عهده دارد که چگونگی تعیین شخصیت برای این مقام، دارای راه کارهای مخصوصی است که از حوزه این نوشته خارج است.
کشورهای دنیا هر کدام برای حفظ و حراست از سرزمین خود، یک نیروی مسلح به نام ارتش را می‌شناسند که برای بازوی توانای هر دولت در زمینه امنیت می‌توان از آن یاد کرد. در ایران، پس از پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن 1357، به فرمان امام راحل و بنیان‌گذار جمهوری اسلامی سپاه تشکیل و در دوم اردیبهشت 1358، یعنی پس از گذشت فقط چند ماه از پیروزی انقلاب اسلامی، رسماً توسط شورای انقلاب معرفی شد.[1]
سپاه پاسداران در کنار ارتش جمهوری اسلامی، علاوه بر تامین امنیت در مرزهای زمینی، دریایی و هوایی، امورات خدمات رسانی و پروژه‌های عمرانی را نیز به عنوان کمک حال دولت به مردم عرضه می‌دارد که به این سبب مورد خشم کشورهای ظالم و سلطه‌گر قرار گرفته است.
سپاه پاسداران از بدو تاسیس تا به امروز، با اقتدار در همه زمینه‌ها دارای فعالیت‌های گسترده و خدمات رسانی به هم‌وطنان فارغ از نژاد و قومیت و مذهب است که خدمات این نهاد مقدس در اقصی نقاط ایران قابل بیان و مشاهده است.

پی‌نوشت:

[1]. تسنیم، «سپاه پاسداران چگونه تأسیس شد و فرماندهانش چه کسانی بودند؟»، کد خبر: 1382738، تاریخ نشر: 2 اردیبهشت 1396.