ابن تیمیه علاوه بر این‌که دشمنی سرسختی با خاندان اهل بیت پیامبر٬ خصوصاً حضرت علی (علیه‌السلام) دارد، به دروغ مطالب و سخنانی را بیان می‌دارد که در حقیقت اوج خباثت او را آشکار می‌کند. او مثلاً در کتاب منهاج السنه درباره‌ی جنگ‌های حضرت علی (علیه‌السلام) می‌گوید: «علی هیچ‌گونه حجت و دلیلی برای جنگ نداشت و خود علی (علیه‌‌السلام) نیز به این مطلب اشاره کرده...»[۱] و در جای دیگر می‌نویسد: «علی برای این جنگید که مردم از او فرمانبرداری کنند...»[۲] و می‌نویسد: «جنگ او در جمل و صفین را اگر بخواهیم تأویلش کنیم، فتنه به شمار می‌آید...»[۳] و نیز می‌گوید: «او امر شده بود تا با خوارج بجنگد٬ اما جنگ جمل و صفین را به‌وجود آورد، در حالی‌که فتنه بود...»[۴] و در ادامه می‌گوید: «صحابه و تابعین و علمای دین همه از این جنگ ناراضی بودند.»[۵] و نهایتاً در کمال وقاحت و بی‌شرمی دروغی را به حضرت علی (علیه‌السلام) نسبت می‌دهد و می‌گوید: «علی از کارهایی که انجام داد، پشیمان بود.»[۶] وی می‌گوید: «حدیثی که پیامبر٬ علی (علیه‌السلام) را بر جنگ با ناکثین و قاسطین و مارقین امر کرده باشد، دروغ محض و ساخته و پرداخته دیگران است.»[۷]
در جواب او به چند سند تاریخی از کتب علمای اهل سنت اشاره می‌کنیم:
سند اول: از جابر بن عبدالله انصاری در مورد جنگ‌های علی (علیه‌السلام) سؤال شد و در پاسخ گفت: در مورد جنگ‌های علی (علیه‌السلام) کسی جز کافر شک نمی‌کند.[۸]
سند دوم: اگر حضرت علی (علیه‌السلام) پشیمان بود٬ چرا برخی از صحابه مانند: «سلیمان بن صرد خزاعی» به خاطر شرکت نکردن در جنگ جمل مورد سرزنش واقع شد و نهایتاً عذرخواهی کرد و از امام حسن (علیه‌السلام) خواست تا در پذیرفتن عذرش بین او و امام علی (علیه‌السلام) واسطه شود؟[۹]
سند سوم: علمای اهل سنت نام افرادی که همگی آن‌ها از همراهی نکردن با حضرت علی (علیه‌السلام) در جنگ‌هایش اظهار ندامت و پشیمانی کردند مانند: ابن‌عمر و سعد بن ابی وقاص و مسروق بن اجدع و... را در کتب خود بیان کردند.[۱۰]
در نتیجه تو خود از این مجمل کلام مفصل خوان

پی‌نوشت:

[۱]. منهاج السنه النبویه٬ ابن تیمیه٬ موسسه قرطبه٬ قاهره٬ مصر٬ ج۴ ص۴۹۹.
[۲]. همان٬ ج۸ ص۵۷.
[۳]. همان٬ ج۷ ص۵۷.
[۴]. همان٬ ج۶ ص۳۵۶.
[۵]. همان٬ ج۵ ص۱۵۳.
[۶]. همان٬ ج۶ ص۲۰۹- ج۸ ص۵۲۶.
[۷]. همان٬ ج۶ ص۱۱۲.
[۸]. تاریخ مدینه دمشق ابن عساکر٬ دارالفکر٬ بیروت٬ لبنان٬ ج۴۲ ص٬ ۴۴۴.
[۹]. انساب الاشراف٬ بلاذری٬ موسسه الاعلمی للمطبوعات٬ بیروت٬ لبنان٬ ج۳ ص۶۳.
[۱۰]. اسد الغابه٬ ابن اثیر٬ انتشارات اسماعلیان٬ تهران٬ ایران٬ ج۴ ص۳۳.
تفسیر قرطبی٬ قرطبی٬ دار احیا التراث العربی٬ بیروت٬ لبنان٬ ج۱۶ ص۳۱۹.
الاستیعاب٬ ابن عبدالبر٬ دارالجیل٬ بیروت٬ لبنان٬ ج۱ ص۳۴۴.