عارف واقعی همچون امام خمینی رحمةاللهعلیه از ستایش و مدح دیگران گریزان بودند، ولی کسانی که به اسم عرفان دکان باز کردهاند، مریدان خویش را به گونهای تربیت میکنند که همیشه ستایشگر آنها باشند و از این امر بسیار استقبال میکنند.
