حضرت حمزه
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ وقتی در جنگ احد، حضرت حمزه شهید شد، پیامبر صلیاللهعلیهوآله به جنازه حمزه رسید، حسابی گریه کرد.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ وهابی‌ها گریه کردن در مصیبت‌ها را بدعت می‌دانند و آن را باعث عذاب شدن مردگان می‌پندارند؛ ولی از جابر بن عبدالله نقل شده، وقتی که خبر کشته شدن حضرت حمزه را به پیامبر صلیاللهعلیهوآله دادند، آن حضرت گریه کرد و وقتی با بدن مُثله شده حضرت حمزه روبرو شد، با صدای بلند
جابر نقل می‌کند: «زمانی که پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) پیکر خونین حمزه را یافت، گریست و زمانی که از مثله کردن او آگاهی یافت، با صدای بلند گریه سر داد.»
المعجم الکبیر، طبرانی، ج3، ص155.
محب الدین طبری می‌نویسد: «عبدالله بن مسعود گفت: در جریان جنگ احد، تاکنون ندیده بودیم که پيامبر برای كسی به شدت گريه كند، به این صورت كه در شهادت عموی خود حمزه می‌‌گریست. بعد از شهادت حمزه، بدن او را به طرف قبله گرداند.
حضرت حمزه (ع) شخصیتی است که با بذل جان گرانقدر خود به دفاع از رسول خدا (ص) و دین اسلام پرداخت و از خود نامی بزرگ به یادگار گذاشت. مشرکان مکه در روز نبرد بدر هنگامی که پهلوانان خود را به میدان فرستادند، هیچگاه فکر آن را نمی‌کردند که به دست حضرت حمزه و امیرمؤمنان (ع) کشته شوند؛ اما تجربه تلخ شکست، آتش کینه را در دل مشرکین شعله‌ور کرد و حضرت حمزه (ع) را در جنگ احد به شهادت رساندند.
شهادت حضرت حمزه (ع) یکی از حوادث ناگواری است که قلب هر انسان مؤمنی را به درد می آورد؛ اما اگر در علت این حادثه تحقیق شود می توان سه عامل دنیا گرایی، سستی در اطاعت پذیری، نزاع با یکدیگر و کینه و بغض دشمن از فرمانده میدان را برای آن برشمرد.