الفت و محبت
قهقهه‌های شیطانی علی همدانی مجری سابق بی‌بی‌سی و کنونی شبکه بهایی منوتو هنگام تسلیت به مردم عزادار ایران و بندرعباس، شاید خیلی چیز عجیبی نباشد، وقتی که ولی امر بهائیت شوقی افندی، ایران را سرزمین پر فتنه و آشوب معرفی کرده و بلاها و مصیبت‌هایی که بر سر ایرانی‌ها آمده را، مایه تسلّی و تسکی
عطاءالله قادری از اعضای سابق بهائیت در ایران، از حوادثی که برای خود و خانواده‌اش پس از مسلمان شدن به وجود آمد سخن می‌گوید.
کانال تبلیغی بهائیت مدعی شد عبدالبهاء بر این باور بود که نباید محبّت را ابزار تبلیغ کرد و در تبلیغ بهائیت نباید به ریاکاری متوسل شد. اما با نگاهی به متون و سابقه بهائیت درمی‌یابیم که پیشوایان بهائی از حسینعلی نوری گرفته تا عبدالبهاء و شوقی افندی، استفاده ابزاری از محبّت و کمک به دیگران را یکی از ابزارهای مهم تبلیغی بهائیت شمرده‌اند.
سایت بهائی راستی مقاله‌ای منتشر کرد و با اشاره به فرمان حاکمان شیعه و سنّی به طرد و منع معاشرت با بهائیان، به تأثیر این سیاست بر زندگی بهائیان پرداخت. اما اگر علّت واقعی اخراج بهائیان از ایران و تبعید از عثمانی، هدف و همچنین احکام مشابه بهائیت علیه غیربهائیان بیان شود، شاید دیگر راه مظلوم‌نمایی برای رهبران بهائی باقی نماند.
عبدالبهاء در زمان حیات خود هشدار می‌دهد که عده‌ای از مخالفاینش به بهائیان نزدیک می‌شوند و سعی در فریب آنان را دارند و به همین خاطر باید مورد تحریم قرار گیرند. این درحالیست که محبّت و فریب، یکی از ترفندهای تبلیغ بهائیت محسوب می‌شود. با این حال، بهائیانی که از این ترفند استفاده می‌کنند، طبق سیره عبدالبهاء باید مورد تحریم همه‌جانبه قرار گیرند.