قمه زنی
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، جریانی تحت تأثیر محافل روشنفكری در ایران شكل گرفت كه با عزاداری امام حسین (ع) به صورت سنتی، به مخالفت پرداخت که در نتیجه امام خمینی (ره) در مقابل این تفكر با شدت ایستادند و با صدور حكمی از قمه زنی نهی و جواز سایر انحاء عزاداری را مشروط به عدم وهن اعلام فرمودند.
روایاتی که موافقان مشروعيت قمه زنی و لطم در عزاداری بر حضرت سید الشهدا (ع) به آنها استناد کرده تا استحباب قمه زنی و لطم و امثال آن را ثابت کنند، مانند روایت سر به محمل کوبیدن حضرت زینب (س) علاوه بر اینکه با شأن و مقام حضرت زینب (س) منافات دارد، ضعیف و غیر قابل استناد است.
برخی از افراد برای اثبات جواز قمه زنی می گویند: اینکه دشمنان مذهب اینگونه افعال را نمی پسندند، دلیل نمی‌شود که قمه زنی را کنار بگذاریم؛ چون خیلی از احکام واجب وجود دارد که دشمنان دین، آنها را هم نمی‌پسندند، پس با این استدلال باید کنار گذاشته شوند. در پاسخ باید گفت بین احکام مسلم شرعی با کاری که مشروعیت آن ثابت نشده (قمه زنی و لطم در عزاداری) تفاوت بسیاری است و مقایسه این دو درست نیست.
موافقان قمه زنی برای اینکه آن را از مصادیق عزاداری به‌حساب آورند و یا تأییدی خاص از شرع مقدس برای آن دست‌وپا کنند، به چندین روایت مختلف از جمله روایت سر به محمل کوبیدن حضرت زینب سلام‌الله‌علیها در روز دوازدهم محرم سال 61 هجری قمری متمسک شده‌اند.
مسئله قمه زنی از دیرباز بهانه بزرگی در دست دشمنان مذهب تشیع بوده است؛ به طوری که نمایش تصاویر قمه‌زنی پای ثابت رسانه‌های معاند است و امروزه کار به جایی رسیده که این عمل، نقش بسزایی در تأثیرگذاری وهابیون در وهن و تخریب مذهب تشیع دارد.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ کریستین جیمز، استاد دانشگاه است که سال‌ها در آلمان و اسکاتلند زندگی کرده و به کشور‌های مختلفی در قالب استاد دانشگاه برای تدریس یا گردشگری رفته است.
در روزگارى كه به بركت انقلاب اسلامى ایران، گرايش به تشيع در اقصی نقاط عالم گسترش یافته، انجام كارهايى سؤال برانگيز، مانند قمه‌زنی و تیغ‌زنی و ... كه پشتوانه استدلالى محكمى هم ندارند، موجب گريز و بيزارى مردم نسبت به مذهب مى‌شود و بزرگترين ستم به مذهب اهل‌بيت علیهم‌السلام از جانب جریان تشیع لندنی و طرفداران آن است.
مقام معظم رهبری(مدظله) با توجه به اقدامات افراطی جریان تشیع لندنی که پایگاهی تحت عنوان حسینیه رسول اعظم در لندن در اختیار دارد، فرمود: «ما تشیعی را که مرکز و پایگاه تبلیغاتش لندن است، قبول نداریم؛ این تشیعی نیست که ائمه(ع) آن را ترویج کردند و آن را خواستند. تشیعی که بر پایه ایجاد اختلاف، بر پایه تمهید و صاف کردن جاده برای حضور دشمن‌های اسلام است، تشیع نیست؛ انحراف است».
موافقان قمه زنی برای اینکه آن را از مصادیق عزاداری به‌حساب آورند، به چند روایت ازجمله فرازی از زیارت ناحیه مقدسه، استناد می‌کنند؛ درحالی‌که آن عبارات امام زمان(عج)، کنایه از شدّت ناراحتی و غم و اندوه امام است، نه اینکه معنای حقیقی آن اراده شده باشد.
استفاده از شیوه‌های غیر عقلانی مانند قمه زنی در مراسم عزاداری اهل بیت(ع)، به دین و ارزش‌های دینی آسیب می‌رساند و موجب گريز و بيزارى مردم نسبت به مذهب مى‌شود و بزرگترين ستم به مذهب اهل بيت (ع) است.
قمه زنی عملی است که نه تنها دلیلی بر جواز آن وجود ندارد، بلکه دلایل مختلفی برای حرمت آن نیز وجود دارد؛ ازجمله عدم وجود دلیل بر جواز آن، وهن مذهب و هتک حرمت عزاداری و اضرار به نفس.