در طول تاریخ، تکفیر کردن دیگران هیچ‌گاه جایگاهی نداشته است، بلکه همواره در میان عالمان گذشته و معاصر شیعه، رویکرد نفی تکفیر و تاکید بر اتحاد و هم‌دلی با دیگر مسلمانان، از فرق و مذاهب اسلامی فراوان دیده می‌شود که از باب نمونه به برخی از مواضع صریح بزرگان شیعه به‌صورت گذرا اشاره می‌کنیم.
مرحوم آیت‌الله خویی می‌فرماید: «آن‌چه در تحقق اسلام دخالت دارد و طهارت و احترام مال و جان و غیر آن دو، بر او مترتب می‌شود عبارت است از اعتقاد به وحدانیت خدا، نبوت و معاد که فرقه‌های اسلامی به آن اعتقاد دارند.»[1]
و مرحوم امام خمینی می‌فرماید: «آن‌چه هر انسان مسلمان و آزاده را اذیت و آزار می‌دهد، فتواهای مخالف شرع و عقل است و صاحبان این فتاوا نمی‌دانند که خواسته یا ناخواسته در خدمت کسانی هستند که با ایجاد تفرقه میان مسلمانان، هدفی جز نابودی اسلام ندارند.»[2] ایشان از نظر فقهی معتقد بود که: «فرقه‌های غیر شیعه اثنی عشری در صورتی‌که دشمنی و ناسزاگویی نسبت به امامان واجب الطاعه، اظهار نشود، پاک هستند و در صورتی‌که یکی از این‌ها نسبت به ائمه اطهار (علیهم‌السلام) اظهار شود، حکم آنان همانند حکم نواصب است.»[3]
و رهبر انقلاب، آیت‌الله خامنه‌ای می‌فرماید: «... امروز کسانی‌که سلاح آن‌ها تکفیر است، ابائی ندارند که بگویند ما تکفیری هستیم، این‌ها سم مهلک هستند و باید این سم خطرناک از محیط جامعه اسلامی خارج گردد... علاج اصلی و داوری امروزه‌ی دنیای اسلام، موضوع اتحاد و همدلی است...»[4] مذاهب اسلامی بر خلاف آموزه‌های قرآن کریم و سنت پیامبر اکرم است... تکفیر فرق و مذاهب اسلامی، به هیچ وجه جایز نیست.»[5]
و آیت‌الله سیستانی می‌فرماید: «هر کس شهادتین را به زبان بیاورد و سخنی بر خلاف آن، از او صادر نشود و با اهل بیت (علیهم‌السلام) دشمنی و عداوت نورزد، مسلمان به‌شمار می‌رود... اهل سنت از نظر شیعیان مسلمان هستند و همه‌ی احکام اسلامی برای آنان اجرا می‌شود، ازدواج با آنان جایز است، از شیعیان ارث می‌برند و همان‌طور شیعه هم از آنان ارث می‌برد، به جز خوارج و ناصبی‌ها. جان و مال و آبروی همه‌ی آن‌ها حرمت دارد و محترم هستند.»[6]
و آیت‌الله وحید خراسانی می‌فرماید: «هر کس شهادت به وحدانیت خدا و خاتمیت رسالت پیامبر بدهد، مسلمان است، جان و مال و آبرو و... او محترم است، وظیفه شرعی شیعیان آن است که با گوینده‌ی شهادتین هر چند که شما را کافر بداند، به حسن رفتار معاشرت شود... به عیادت بیماران آن‌ها و تشیع جنازه آن‌ها بروید و حاجاتشان را برآورده کنید...»[7] 
هم‌چنین دیگر مراجع تقلید جهان تشیع، مانند مرحوم آیت‌الله فاضل لنکرانی، آیت‌الله صافی گلپایگانی، آیت‌الله شبیری زنجانی، آیت‌الله جوادی آملی، آیت‌الله مکارم شیرازی، کم و زیاد، همین نظرات را نسبت به تکفیر دارند؛ ضمن این‌که چقدر فرق است بین نظرات عالمان شیعه نسبت به تکفیر افراد و نظرات مفتیان جاهل وهابی، که هر مسلمان با خواندن یا شنیدن دیدگاه‌های آنان عرق خجالت و شرم در او نمایان می‌شود که روی چه مبنایی و بر اساس چه سند و مدرکی، فتوای به تکفیر مسلمانان را می‌دهند؟! والله العالم
درنتیجه تو خود از این مجمل کلام مفصل خوان

پی‌نوشت:

[1]. التنقیح، مرحوم آیت الله خویی، ناشر لطفی، قم، ایران، ج2 ص62.
[2]. صحیفه نور، امام خمینی، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، تهران، ایران، ج18 ص78.
[3]. تحریر الوسیله، امام خمینی، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، تهران، ایران، ج1 ص119.
[4]. (سخنرانی رهبر انقلاب در جمع روحانیون شیعه و اهل سنت استان کرمانشاه در تاریخ 20 مهر 1390)
[5]. همان.
[6]. تعدد مذاهب از دیدگاه فقها و اندیشمندان مسلمان، میر آقایی، مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، قم، ایران، ص138.
[7]. سایت و پایگاه اطلاع رسانی دفتر معظم له، بخش استفتاءات.