تاریخ می‌نویسد هنگامی‌که پایه‌های حکومت معاویه در تمام بلاد اسلامی مستحکم گردید و مخالفینی مانند حضرت علی (علیه‌السلام) را در مقابل خود ندید، افکار و عقاید شوم و پلید خود را که همان نابودی دین اسلام و محو نام پیامبر اسلام بود، با روش جعل و ساختن احادیث، به اجرا درآورد؛ او با دستور دادن به تمام حاکمان تحت نفوذش و نیز دادن هدایا و جوایز نفیس به دنیا‌پرستان، چنان احادیث جعلی و دروغینی را برای خلفا و برخی صحابه نشر داد که تاریخ اسلام نیز از این موضوع شرمسار و خجالت زده است؛ البته قابل ذکر است که در قرن‌های بعدی، عالمان حدیث‌شناس از فریقین، تلاش بلیغی کردند تا احادیث صحیح را از غیر صحیح تفکیک و جدا کنند، که از جمله آن احادیث غیرصحیح، جعلی و ساختگی که به عنوان فضیلت برای شیخین ساخته‌اند و آن را به پیامبر اکرم نسبت داده‌اند، این حدیث دروغین است که حضرت فرمودند: «ابوبکر و عمر بن خطاب، خیر الاولین و الآخرین ...؛ یعنی ابوبکر و عمر، بهترین مردم از گذشته و آینده هستند.»
محب الدین طبری در ضمن فضایل شیخین چنین می‌نویسد که: «ذکر انهما خبر اهل السموات و الارض و خیر الاولین و الاخرین الاّ النبیین... قال رسول الله: ابوبکر و عمر خیر اهل السموات و خیر اهل الارض و خیر الاولین و الاخرین... عن ابی‌هریره قال ، قال رسول الله: ابوبکر و عمر خیر اهل السماء و خیر اهل الارض و خیر بقی و خیر من مضی الی یوم القیامه...[1] درباره‌ی این‌که ابوبکر و عمر بن خطاب، بهترین اهل آسمان‌ها و زمین و بهترین گذشتگان و آیندگان بوده، مگر انبیاء و مرسیلن، از پیامبر نقل شده که فرمود: ابوبکر و عمر بهترین اهل آسمان‌ها و زمین هستند و بهترین اولین و بهترین آخرین هستند، مگر انبیاء و مرسلین... از ابوهریره وارد شده است که رسول خدا فرمود ابوبکر و عمر بهترین اهل آسمان‌ها و بهترین اهل زمین هستند، بهترین آیندگان و بهترین گذشتگان تا روز قیامت، مگر انبیاء و مرسلین.»
ابن جوزی در ردّ این حدیث جعلی و ساختگی، در کتاب خود این خبر را نقل می‌کند و بر آن قدح وارد می‌کند و می‌نویسد: «حدیث: اخبرنا اسماعیل بن احمد قال... عن ابی هریره قال: قال رسول الله: ابوبکر و عمر بن خطاب خیر الاولین و خیر الآخرین... قال ابن عدی هذا حدیث منکر و اما جبرون فما یعرف.[2] از ابوهریره از رسول خدا که فرمود ابوبکر و عمر بهترین اولین و آخرین اهل آسمان‌ها و زمین هستند غیر از انبیاء و مرسلین ...؛ ابن عدی این حدیث را منکر و ناشناخته و غیر قابل اعتماد دانسته و جبرون هم مجهول است و ضعفش قابل جبران نیست.»
ذهبی هم در کتاب خود چنین آورده است: «جبرون بن واقد الآفریقی... متهم فانه روی بقلّه حیاء...[3] جبرون بن واقد آفریقایی، ... متهم است؛ زیرا از سفیان نقل شده که شخص بی‌حیایی بوده، ... این حدیث و حدیث قبلی، ... هر دو ساختگی و جعلی هستند.»
در نتیجه این حدیث علاوه بر این که در سلسله سند آن افرادی فاسق، فاسد، کذّاب، قلیل الحیاء و... وجود دارند،، پس فضیلتی برای شیخین هم محسوب نمی‌شود، فلذا حدیث ساختگی و دروغی بیش نیست.

پی‌نوشت:

[1]. الریاض النضره...، محب الدین طبری، دار المغرب الاسلامی، بیروت، لبنان، ج1 ص318 رقم169-170.
[2]. العلل المتناهیه، ابن جوزی، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان، ج1 ص198 رقم211. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[3]. میزان الاعتدال، ذهبی، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان، ج2 ص111 رقم1437. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.