زرتشت و باستانگرایی
حکیم ابوالقاسم فردوسی در شاهنامه میگوید: طهمورَث پادشاه ایران، یاری وفادار به نام شَهرَسپ داشت که هر روز را روزه و هر شب را به نماز میایستاد. فردوسی در ادامه میگوید: نماز شب و روزه، آیین مردان خداست.
جریان باستانگرا، سرباز تمدن شیطان | دفاع مقدس، یک معجزه زنده است.
در روایات زرتشتی آمده است: گروهی از زرتشتیان از ایران به هندوستان مهاجرت کردند و برای اینکه فرمانروای آن دیار، آنان را در سرزمین خود بپذیرد، از شباهتهای دین خود به هندوئیزم گفتند، از جمله قداست آتش و قداست گاو که در هندوگرایی و زرتشتیگری مشترک است:
مغولان به ایران تاختند، اما نهایتاً، علمای شیعه آنان را به اسلام دعوت کرده؛ سپس آنان را ختنه کردند![1]
خواجه نصیرالدین طوسی (عالم شیعه)، هولاکوخان را به اسلام دعوت کرد و علامه حلّی هم اولجایتو را به مذهب شیعه درآورد.
اهورامزدا (خدای زرتشتیان) دلباخته دخترش اِسپَندارمَذ شده؛ او را به همسری خود درآورد. از این پیوند، فرزندانی هم زاده شدند.
اسپندارمذگان جشن گرامیداشت اسپندارمذ (دختر و همسر اهورامزدا) است
خواجه نصیرالدین طوسی (متوفای ۶۷۲ هجری)، فقیه، حکیم، شاعر، ستارهشناس، ریاضیدان، معمار و طبیب مسلمان ایرانی، یکی از بزرگترین دانشمندان تاریخ ایران است.
نگارش عبارت «علی ولی الله» توسط گوته (Goethe) اندیشمند و ادیب آلمانی
حاتم بن عبدالله الطائی (یکی از نمادهای بخشندگی و سخاوت در ادبیات فاخر پارسی)، عرب و از قبیله بنی طَی بود که در صدر اسلام میزیست.
خود را آریایی اصیل میدانست.
پرسیدم از کجا مطمئنی که اجدادت آریایی بودند؟ شاید مهاجر بودند.
پاسخی نداشت و ندارد.
بسیاری از باستانگرایان شعار میدهند: عرب هر چه باشد به من دشمن است، کجاندیش و بدخوی و اهریمن است». آنان این شعر را به فردوسی نسبت میدهند. حال آنکه این شعر از فردوسی نیست.
همچنین جای پرسش است:
آیا شعر «عرب هر چه باشد به من دشمن است، بد انديش و كژ خوی و اهريمن است»، از فردوسی است؟
پاسخ:
- در نسخههای مختلف شاهنامه جستجو نموديم، چنين سرودهای وجود ندارد. این از جعلیات و دروغهای جریان ناسیونالیست و باستانگرا است.
هیچ سندی وجود ندارد که نشان دهد کوروش چنین شعاری سر داده باشد.
جمشید شارمهد، سرکردعه گروهک تروریستی تندر، هوادار خاندان پهلوی که شعار احیای پادشاهی کوروش را سر میداد، به جُرم بمبگذاری در حسینیه شیراز و کشتن چند کودک و دیگر اقدامات علیه امنیت ملی در ۷ آبان ۱۴۰۳ اعدام شد.