گفتار حضرت علی(ع) دربارهی مشبّهه و مجسّمه
پیروان مذهب امامیه، خداوند تعالی را جسم نمیدانند و معتقدند که اگر خداوند جسم باشد، لامحاله باید دارای مکان باشد و اگر مکان داشته باشد، قطعاً باید جوهر باشد و این مطالب بر خداوند روا نیست، هر چند که برخی فِرق اسلامی با استناد به چند آیه و روایت، برای خداوند متعال جسمیّت قائلند و برای آن دست و پا و سر و گوش و ... تصور میکنند؛ عقیدهی آنان باطل است و رهبران فکری و عقیدتی و دینی آنها با برداشتهای سطحی از آیات و روایات، علاوه بر اینکه خود گمراه هستند، طیف زیادی از پیرو.ان خود را به گمراهی میکشند.
اما شیعهی امامیه با تأسی از امام و پیشوا و مقتدای خود، حضرت علی (علیهالسلام)، علاوه بر اینکه به گمراهی نرفته است، بلکه در شناخت این عقیدهای که عدهای به بیراهه رفتهاند، ادله و براهین آن را هم خوب میدانند، چرا که از حضرت علی (علیهالسلام) دربارهی مجسّمه و مشبّهه نقل شده که فرمودند: «کذب العادلون بک اذ شبّهوک باصنامهم، و نحلوک حلیه المخلوقین بأوهامهم، و جزّاوک تجزئه المجسّمات بخواطرهم، و اشهدوا انّ من ساواک بشیء من خلقک فقد عدل بک، و العادل بک کافر بما نزلت به محکمات آیاتک و نطقت به شواهد حجج بیّناتک.[1] آنان که تو را -با آفریدگان- برابر کردند، دروغ گفتند، چون آنها تو را به بتهایشان تشبیه میکنند؛ گواهی میدهم کسیکه تو را به چیزی از آفریدگانت برابر دانسته از تو برگشته، و کسیکه از تو برگشت، کافر است؛ به دلیل آیات محکمی که از جانب تو نازل شده و گواهی دلایل آشکار تو که گویای آن است.»
در نتیجه با این دیدگاه امام همام نسبت به عدم تجسیم و تشبیه خداوند، پیروان ایشان هیچگاه گمراه و منحرف نمیشوند و در عقاید خود، کافر و مشرک شمرده یا خوانده نمیشوند.
پینوشت:
[1]. شرح نهجالبلاغه، ابن ابیالحدید، دارالکتب العلمیه، بیروت، لبنان، ص296.
افزودن نظر جدید